In maart viert Paradigm zijn 12,5 jarig bestaan. In die periode is het uitgegroeid van een klein, nieuw initiatief aan de Helsinkistraat tot een van de grootste evenementen van Groningen en trekt het terrein duizenden bezoekers per jaar. Ter gelegenheid van de festiviteiten heeft Paradigm een jubileumboek laten maken met veel foto's en verhalen van de mensen die er al die tijd bij betrokken zijn geweest. Met 3voor12 Groningen hebben wij hieraan bij mogen dragen door het afnemen van veel van die interviews. Het boek wordt op 1 maart gepresenteerd, maar wij geven al een voorproefje met een aantal interviews. Zoals deze met Gino van Dam, die onder zijn artiestennaam Jeans al heel vaak op het festival heeft gestaan.

© Aileen de Ruijter / Paradigm

Gino van Dam, alias Jeans, is niet altijd Jeans geweest, in zijn begindagen als dj draaide hij onder de naam Gisberto,en stond hij aan het hoofd van een platenlabel. Het is mede dankzij Paradigm dat hij zijn dj-carrière serieuzer is gaan nemen.

Jeans leerde Hessel en Piter kennen door hun labels: zij hadden Klopfgeist, hij Amateur. Dankzij deze link werd hij al gauw uitgenodigd om te komen draaien, nog voor Paradigm echt bestond. “Ze hadden ons uitgenodigd voor een take-over in Het Kantoor in Leeuwarden op allemaal verschillende verdiepingen. Het was één groot feest, het hele weekend lang. Het was geweldig, elke keer als je een deur open deed was er wel een ander feest bezig in die kamer. Er waren zoveel verschillende kamers en dj booths, het was één groot doolhof. Je kwam elke keer weer in een nieuwe setting terecht en de energie bleef maar doorgaan.”

© Aileen de Ruijter / Paradigm

Pizzafeestje

Een nacht werd een heel weekend, en opeens was het maandagochtend. Terwijl er weer ergens een booth wordt opgebouwd, komt hij oog in oog te staan met mensen die aan het werk zijn in de houtzagerij ernaast. “Die keken naar ons van ‘wat gebeurt daar?’ Dat was heel gek, er stond maar één raam tussen ons in, en wij waren al dertig uur aan het feesten en zij waren inmiddels hard aan het werk. Even schrikken, maar ook heel grappig.”

De community is de charme van Paradigm volgens Jeans, dat gevoel sijpelt door in de cultuur van de organisatie. “Toen ik het leerde kennen, was het echt ons-kent-ons.” Door de jaren heen is het wederzijdse vertrouwen gebleven. Jeans heeft daar genoeg voorbeelden van: “Ik kwam met vrienden aan met een bus, en het was een beetje half om half geregeld allemaal want iedereen is druk. Tom wist dat ik met een bus kwam, maar we hadden niet echt namen op de gastenlijst staan. Maar de portier bij de poort zegt ‘Oh, jij bent Jeans? Huppa, hier heb je een bandje voor iedereen, kom maar binnen, willen jullie vast wat drinken?’ Echt top.”

Dat Groningse gevoel uit zich ook in knotsgekke afterparty’s. “Er was een moment dat wij op Paradigm speelden. Paul Grimmius had toen geregeld dat we een after mochten doen in Pand48. Bij aankomst is het gewoon in een restaurant waar pizza’s gegeten werden.” Er wordt ze pizza aangeboden, en terwijl ze die opeten worden bezoekers verzocht aan de kant te gaan en de vloer leeggemaakt. “Ik dacht echt: ‘wat gebeurt er?’ En dan wordt er een grote houten op maat gemaakte constructie naar binnen getild, het werd over het uitgifteluik van de keuken heen gezet, er stonden al wat platenspelers en mixers op, er werden wat kabels ingestoken, en toen gingen er ineens een stroboscoop en een rookmachine aan en het was een club geworden!”

Gegroeid, maar niet zijn shine verloren

“Ik kan me nog herinneren dat als ik in Den Haag Paradigm noemde, niemand het kende. Nu kent iedereen het, niet alleen in Nederland, maar ook in Berlijn, België of Frankrijk. Het is uitgegroeid tot een groot concept waar allerlei artiesten hebben opgetreden, van klein naar groot. Het is veranderd, maar het heeft niet zijn shine verloren. Het is niet zo groot geworden dat het ook heel commercieel is en niet meer leuk is om naartoe te gaan. De sfeer is in principe nog heel gezellig en leuk, en vriendschappelijk.”

Los daarvan ziet Paradigm er ook prachtig uit met “allerlei hoekjes waar je in kan ver- dwalen.” De Forest Stage in het bijzonder: “Ik heb gezien hoe dat allemaal gebouwd werd. Ze waren midden in het bos in een cirkel van ongeveer 25 meter allemaal bomen aan het kappen. Van die bomen hebben ze de stage gebouwd. Later tijdens het festival kwam ik daar en het was heel vet geworden zo midden in het bos.”

“Er zijn natuurlijk een paar dingen die niet in het boek kunnen,” grinnikt Jeans wanneer hij wordt gevraagd naar zijn favoriete herinnering aan Paradigm. Een herinnering die wél family-friendly is, is zijn back-to-back set met KI/KI. “KI/KI was net aan het doorbreken, en ik had wel eens voor een groot publiek gestaan, maar nog nooit echt dat de hele zaal voor mij kwam. Maar toen kwam ik daar met KI/KI aan, en ineens kwamen er groepen mensen naar ons toe rennen, en ik dacht what the fuck gebeurt er? Uiteindelijk waren dat allemaal haar fans die graag een handtekening en foto wilden.”

Dit interview is samen met verhalen van vele artiesten en (oud-)medewerkers terug te lezen in het boek 'Paradigm 12,5 jaar'. Lees de verhalen van artiesten als Jeans, maar ook van zijn collega's als Ferro en Speedy J. Het boek wordt op 1 maart voor het jubileumfeest gepresenteerd, maar is al te bestellen via deze link. Hier kan je ook tickets kopen voor het evenement ter ere van het jubileum van Paradigm. 

© Hybrid