Het is donderdag en dat betekent dat er dus weer een nieuwe editie van Simplon UP voor de deur staat. Deze keer is het thema pop/punk, met Groninger Frankie Boomstam en de Gijsjaradijsja band in de hoofdrol. Allebei acts die wat te zeggen hebben, al doen ze dat helemaal op hun eigen manier. Maak je klaar voor een avondje hysterische pop en gure geluiden!

Wat begon op een dronken after, is uitgegroeid tot een heel persona: Frankie Boomstam. Dit alterego van Joost Bos is onbeschaamd opzoek naar het volgende feestje waar hij helemaal naar de getver kan. Hij is guur, praat alsof hij net drie pakjes heeft gerookt en doet voorkomen alsof hij al dagen niet meer heeft gedoucht. Het is een karikatuur van een grenzeloos feestbeest dat je liever niet op je huisfeestje wil hebben omdat hij misschien wel in je bestekla plast (zoals te horen op Vies en Smerig). Ja, soms voelt het alsof je naar een comedyshow aan het kijken bent in plaats van een muzikaal optreden. Maar samen met de muziek en feestcollega Vuile Fikkie wordt het een waar festijn.

Joost lokt mensen langzaam de bovenzaal van Simplon in, en verandert geleidelijk in Frankie Boomstam. Met piekend haar en een rokersstem spreekt hij de mensen aan om de zaal te vullen. En vol staat het zeker; het is duidelijk dat er al een trouwe fanbase is opgebouwd. Het is op het eerste gezicht een beetje onwennig om hem zo slonzig op het podium te zien lopen, maar al snel heb je door dat het bij de act hoort. De toon is gezet.

Tijdens het nummer Feestvarkentje is de transformatie van Joost naar Frankie compleet. Hij is overtuigend in zijn guurheid en lijkt er ook zelf helemaal in te geloven. Dat hierna een intermezzo komt met gabbermuziek en bijpassende danspassen, maakt het af. Het is pas 21.30 uur en de zaal gaat helemaal los. Hierna is het tijd voor een mop van Vuile Fikkie: “Hoe noem je een vrouw in een supermarkt? Een lekker wijf!” Nou goed, je begrijpt het niveau. Dan stapt Frankie het podium af en begint hij, aan mensen snuivend, de zaal door te lopen. Iedereen duikt een beetje angstig weg, maar alles is lachen, gieren, brullen als Vies en Smerig wordt ingezet. Tijdens een ander nummer laat hij iedereen zakken en wachten op de drop die niet komt, “GEINTJE!”. Dit maakt het optreden compleet. Want hoewel de grapjes super flauw zijn, voelt het personage Frankie Boomstam als een goed gedefinieerd karakter. Ter afsluiting wordt er een soort techno remix van Dag Vriendjes opgezet, want waar moet je anders mee af te sluiten na zo’n optreden?

Na een korte pauze is het de beurt aan De Gijsjaradijsja Band om de boel op stelten te zetten. Zanger Jochem probeert de mensen de zaal in te trekken. Door de speakers worden we geïnformeerd dat het oké is om nu al de zaal in te komen, en mensen vertrekken voorzichtig die kant op. Daar treffen we de band aan, met de gezellige blauwharige Jochem Smaal als zanger. Je kunt hem misschien kennen van zijn YouTube carrière. Vroeger plaatste hij daar slecht getekende Pokemonfilmpjes en daar scoorde hij enorme internet hits mee. Nu is het vooral een plek waar je de progressie van de band kunt volgen. Naar eigen zeggen maken ze hysterische pop met Nederlandstalige teksten. De nummers gaan over maatschappelijke en existentiële thema’s. En oh ja, er zit ook een vlaagje electro en punk doorheen.

Teksten als: “Als ik met m’n vrienden op de dansvloer sta, denk ik over existentiële dingen na” afgewisseld met: “Mark Rutte is een nazi”, vinden gehoor bij het publiek. Het is meteen duidelijk dat Gijsjaradijsja wat te zeggen heeft, ook voor de mensen die niet vooraf even de website van Simplon hebben gelezen. Als er wordt gevraagd of het financiële systeem in Nederland wordt gewantrouwd, aarzelen mensen om daarmee in te stemmen. Maar financiële systemen in z’n algemeen, dat zeker. Dan speelt Gijsjaradijsja Gouden tanden. Dat is ten slotte de beste oplossing om het opbouwen van een pensioen te vermijden, of niet soms?

De nummers van Gijsjaradijsja zijn vooral in coronatijd ontstaan, iets wat terugkomt in het nummer Ik doe niet meer mee. Het gaat precies waar je denkt dat het over gaat. Of het ironisch bedoelt is of niet blijft gissen. Een terugkerend element tijdens dit optreden is dat de nummers zo abrupt voorbij zijn dat het lastig inschatten is wanneer je moet gaan klappen. Een beetje ongemakkelijk is dit wel, maar zodra zanger Jochem dit opmerkt kan er ook weer om gelachen worden.

Aan het eind van de avond kan het niet anders dan dat je enthousiast naar huis gaat. Hoewel hun muziek misschien heftig is als je het op je oortjes luistert, komen ze helemaal tot hun recht tijdens een live optreden. De Gijsjaradijsja band weet indruk te maken met scherpe teksten op dansbare punk. Met Frankie Boomstam kan je heerlijk je verstand op nul zetten en meegaan in de gekte. Al met al zijn dit zeker artiesten om in de gaten te houden. Wij verwachten in ieder geval nog veel van ze te horen.