Met haar logo in neonroze staat CYNN, omringd door effectpedalen, loopstations, een synthesizer en een drumcomputer op een uitgebouwd podium. Niet helemaal een catwalk, maar wel ver genoeg het publiek in zodat ze omringd kan worden. Des te jammerder dat het niet heel druk is, maar dat mag de pret niet drukken. CYNN staat omringd door vrienden en familie. Recentelijk getrouwd en moeder geworden, heeft ze alles bij haar om er een speciale avond van te maken. Het hoeft vanavond geen strakke set te zijn zoals haar Popronde shows. Ze neemt ongegeneerd de tijd om openhartig tussen de nummers door het publiek aan te spreken. Ook wuift ze kleine schoonheidsfoutjes, zoals een loop die niet werkt, of een drumcomputer die nog niet aanstaat, gemakkelijk van zich af. Als ze zich afvraagt of dit niet storend is, of dat de show er minder op wordt, herhaalt ze haar mantra en wuift ze de zorg weer weg: ‘I have a baby now, fuck it.’ En nee, het stoort niet. Niet echt, ten minste. Misschien de eerste paar keer even, wanneer we nog niet in de show zitten. Dan voelt het alsof we een toneelstuk bekijken waar de dramaturg te hard haar best doet om de vierde muur te breken. Maar in een show die draait om loops en strakke structuren, krijgt CYNN het voor elkaar om enigszins los te blijven.
Het is bloedheet op de avond van 10 juni. Een biertje in de bovenbar brengt wat korte verkoeling. Het is de avond van de EP release van CYNN’s still figuring things out. De Groningse indie/synthpop artiest maakt muziek die groot genoeg klinkt voor stadions. Denk Tame Impala-achtige synths met 80's drums. Misschien zijn er andere dingen die ze nog aan het uitzoeken is, want qua geluid staat CYNN als een huis. Vanavond moet ze het echter doen met de kleine zaal van Simplon. Tijdens haar set, in de gelukkig wat koelere bovenzaal van Simplon, vertelt ze dat de EP al een lange tijd op de plank stond. Zelf tijdens alle popronde shows die ze in het afgelopen jaar speelde (en dat zijn er wel degelijk wat) heeft ze er zich van weerhouden die te verkopen. Ze wilde het moment bewaren voor deze avond. Economisch verantwoord is het misschien niet, maar het is een mooie symboliek. CYNN, echte naam Cynthia Weiss, maakt Simplon eigen. Een eigen avond, met een eigen stage set-up, een eigen nieuwe EP en een eigen mantra: ‘priorities: I have a baby now, fuck it.’
Priorities?
I have a baby now
Want uiteindelijk is dat de grote valkuil waar ook deze show in dreigt te trappen. Want als loopartiest draagt CYNN de vloek van het genre met zich mee. Als je niet oppast wordt het stijf en steriel. Ook vanavond lijkt het soms die kant op te leunen, Telkens als CYNN een nieuw nummer inzet, begint het met een gitaar/synth loopje, dan komen de elektronische drum samples in een motorik beat (die niet veel afwisselende ritmes speelt). Vervolgens komen er steeds meer lagen bij die het nummer compleet maken. Als publiek blijf je wachten totdat het volledige nummer is opgebouwd en alle delen samenwerken. Het is ingenieus en interessant, maar gaat op den duur wat vervelen. We willen door naar het hele nummer; het volledige gerecht in plaats van de losse ingrediënten. Gelukkig zijn de nummers zo goed, dat als alle ingrediënten samenkomen, het gerecht de lange wachttijd goed weet te praten. Vooral het nieuwere nummer hush hush, met die veel te fijne hook komt laat in de set volledig tot zijn recht.
Toch zijn het de momenten waarop CYNN de loopstation en samples achterwege laat die ons echt bijblijven. Out of touch en Insomnia speelt ze alleen op een met effecten doordrenkte, dromerige gitaar. Tijdens deze niet-echt-akoestische-maar-toch-intieme interlude laat CYNN zien dat ze ook zonder alle elektronica een bonafide songwriter is. Los van de statische ritmes komen de twee nummers tot leven en wordt de show menselijk. Het gevoel, de ‘kleuren of vibes’ zoals CYNN ze noemt, in haar nummers komen hierdoor des te harder aan. Ze worden niet teruggefloten door de rigide contouren die de andere nummers in toom houden. Cynthia heeft Simplon voldoende afgeleid van de warmte buiten. De EP is uit en heeft een waardige release gekregen. Tijd om naar huis te gaan en still figuring things out op standje elf te blazen.