Eindelijk, het voorjaar is weer begonnen! Wat hebben we daar met z’n allen naar uitgekeken. De zonnestralen zorgden ervoor dat menig Grunninger deze maand op een terras of in het Noorderplantsoen neerplofte om eindelijk weer de broodnodige vitamine D tot zich te kunnen nemen. Dat zorgt voor nieuwe moed, nieuwe inspiratie en natuurlijk nieuwe muziek! Zin in een oppepper, een nummer om je even samen alleen te voelen of donkere hiphop om even in te verdwijnen? In dit overzicht is voor iedereen wel iets te vinden wat je over je koptelefoon of oortjes kan knallen op weg naar een plekje in de zon.

The Samuels | No Free Ride

De nieuwe single van The Samuels, No Free Ride is een plaat die in eerste instantie doet denken aan een dromerige Lo-Fi track die langskomt in je afspeellijst als je aan het studeren of aan het werk bent. Maar wanneer naar een paar seconden de beat er inkomt en wordt opgevuld met Mac DeMarco-gitaren, krijgt het nummer meer volume en leven. De stem van zanger Karst contrasteert mooi met dit wolkerige geluid ondanks dat hij in de coupletten erg slecht is te verstaan. Hierdoor lijkt het even niet de moeite waard om verder te luisteren totdat de fijne harmonieën tussen stemmen en gitaren in het refrein het nummer toch nog weer weten op te tillen.

Ioana Iorgu | Painkillers

Weer een nieuwe track van de supergetalenteerde Ioana Iorgu. Met haar track Ritalin gaf ze ons al een eerste inkijkje in haar nieuwe muzikale hoofdstuk door haar geluid verder aan te scherpen met dissonante gitaarriffs en dreunende drumbeats. Ook in haar nieuwe nummer Painkillers schuwt Iaona Iorgu niet om ons gelijk met onze neus op de feiten te drukken.

Met Painkillers gunt ze ons als luisteraars geen tijd om langzaam het nieuwe nummer te leren kennen. Nee, gelijk schudden de zware gitaren je wakker alsof Iorgu ons wil doen ontwaken uit een door pijnstillers veroorzaakte koortsdroom. ‘I feel nothing, my pain is numb,’ zingt de zangeres terwijl de gitaren steeds verder aanzwellen. Een heerlijk nummer om eventuele pijn te doen vergeten.

Colds | On My Own

In zijn nieuwe nummer On my Own, brengt Colds, oftewel Richard Barock prachtig onder woorden hoe eenzaam je je soms kan voelen en hoe onbereikbaar liefde op dat soort momenten lijkt te zijn. Maar ondanks dit welbekende thema voelt het nummer allesbehalve als een klaagzang. Barock’s heldere stem en de tokkelende gitaren zorgen ervoor dat het nummer je ondanks het onderwerp toch comfortabel laat voelen. Een gevoel van ‘Ja, we voelen ons allemaal wel eens alleen, en dat is niet erg.’

Vanaf het tweede couplet krijgt het nummer meer body doordat Barock zijn eigen stem in kleine elektronische snippets laat terugkomen en drums en synths simplistisch, maar effectief worden toegevoegd. Een prachtig nummer, ijzersterk geproduceerd en zeker de moeite waard om toe te voegen aan je afspeellijst.

WATERLEAF | Blue Monday

Mocht je het gevoel hebben dat je maandag of welke andere dag dan ook moeizaam verloopt dan is het nieuwe nummer van WATERLEAF precies wat je nodig hebt. Deze oppepper met duidelijke 80s vibes door de vrolijke synths, laat er geen gras over groeien: 'Blauwe maandagen daar heeft toch niemand tijd voor, kom op! Of zoals Margrieke Hoornstra in Blue Monday je met haar zuivere, solide stem toezingt: ‘Just get of the couch, turn it all around,’

En ja hoor, met deze catchy tune van WATERLEAF op maximaal volume, kunnen we weer op weg naar toch geen weggegooide dag en kunnen we er weer even tegenaan. 

Flowëtisch| Dode Hoek

Waar de teksten van de nieuwe track van de hiphopcrew Flowëtisch in het begin nog vaag en ongrijpbaar lijken, wordt er door de glitchy achtergrond gelijk een soort apocalyptische sfeer gecreëerd. De tekst lijkt steeds net de muziek te missen of zich ervoor af te wenden, waardoor de track een soort gejaagdheid krijgt. Langzaam wordt door de rauwe stemmen van MC’s Luke en Onid duidelijk dat deze gejaagdheid gegrond is in een diep verlies, met een dode hoek als allegorie voor het gevoel dat je ineens niemand meer ziet staan op de plek waar je een moment geleden nog dacht een geliefde te zien. Ondanks deze donkere materie, blijft het nummer knap overeind doordat de sterke lyrics nauw aansluit bij de trippy whitenoise op de achtergond die de woorden extra tot hun recht doet komen.