Hij is al een paar maanden niet meer de programmeur van Vera, maar na dit weekend is dat hoofdstuk voor Peter Weening pas echt afgesloten. Zijn afscheidsfeest stond aanvankelijk gepland voor 15 januari, maar dat ging om welbekende redenen niet door. 9 juli was het dan eindelijk zover. Een lange rij aan Groningse vedettes stond op het programma om Weening nog een keer in het zonnetje te zetten. Het werd een avond met veel bekende gezichten, maar veel verrassende elementen.

Op de poster voor de 'Peter Weening tribute' staan vrijwel uitsluitend Groningse acts die actief zijn of waren in de 41 jaar dat Weening werkzaam was in de poptempel. Zo zien we de nog jonge muzikanten van Cashmyra en traumahelikopter, maar ook veteranen van Green Hornet en The Beavers. Deze acts spelen voor de gelegenheid geen eigen werk maar covers van de favoriete artiesten van Peter. Dit levert verrassende sets op, en maakt de avond een stuk dynamischer. 

De zaal is gevuld met Veranen, vast publiek en zelfs een Jakhals. Wie had gehoopt op een verrassende twist komt bedrogen uit. En misschien is dat maar goed ook. Elke set duurt hoogstens 10 minuten, waarna er net zo lang wordt omgebouwd voor de volgende. Genoeg ruimte om met elkaar te praten en herinneringen op te halen. Door de combinatie van vertrouwde koppen maar een programma dat anders is dan normaal voelt de avond erg vertrouwd en toch een beetje als een bedrijfsfeestje. 

Die gemoedelijke sfeer is waarschijnlijk precies waar de man van de avond op aangestuurd heeft. Zelf heeft hij er overduidelijk veel lol in. Zijn uitbundige dansmoves en zangpartijen (ja echt) tijdens het optreden met The Mad Cowboy Experience laten dat duidelijk zien. De oud programmeur loopt ook regelmatig op en neer door het publiek met een grote grijns schouderklopjes uit te delen. Alleen wat dat aangaat kan de avond al als geslaagd bestempeld worden. 

De enige artiest op de büne deze avond die niet uit Groningen komt is de bassiste Toody; een rockveteraan uit Portland, V.S. Ze speelde voorheen met haar man in de band Dead Moon. Dead Moon had een hechte band met Vera, en ze speelden hun laatste show in 2006 dan ook hier. Toody is de enige van deze groep die nog op de been is, en zij vertegenwoordigd deze avond al die underground bands van over de hele wereld die in de afgelopen 41 jaar door Weening naar Groningen zijn gehaald. Ze doet dit met volle overgave, en altijd met een grote lach op haar gezicht. Een echte rock n' roll legende. 

Meindert Talma

Desondanks is de markante verschijning van Toody niet het hoogtepunt van de avond. Die komt toch echt in de vorm van Meindert Talma. De stijl van Talma's eigen werk is op zijn minst uniek te noemen, en zorgt voor grote nieuwsgierigheid welke nummers hij zal gaan coveren, en vooral hoe. De korte set wordt zoals de meeste van zijn shows begeleid door een diavoorstelling, dit keer met foto's van Peter Weening. Als Talma aan zijn tweede nummer begint merkt hij op: "Peter heeft het volgens mij wel naar zijn zin, ik wist trouwens niet dat hij kon zingen, misschien nog wel beter dan ik!". Vervolgens zet de band Love Will Tear Us Apart van Joy Division in. Tijdens dit nummer bewijst Talma direct dat hij zijn eigenzangkunsten toch wat onderwaardeerd, en weet waarschijnlijk het grootste deel van de zaal te verbazen met een bijzonder goede zangpartij. Het is duidelijk niet altijd erg om een octaafje lager te zingen.  

Green Hornet

Van de acts die na Meindert Talma de revue passeren, springen vooral Green Hornet en The Beavers erbovenuit. Allen doorgewinterde muzikanten uit Groningen en bekende gezichten voor iedereen die wel een keer in Vera is geweest. Beide gezelschappen staan niet vaak meer met elkaar op het podium, maar spelen twee korte en overtuigende sets. Vooral Green Hornet steekt met kop en schouders boven de rest van de bands van de avond uit. Het is toch zonde dat veel van de groepen die Peter in het zonnetje komen zetten niet meer vaker te zien zijn. 

Peter Weening kan met trots terug krijgen op een geslaagd afscheidsfuifje. De sfeer gedurende de avond is op en top Vera, een sfeer waar hij toch voor een groot deel verantwoordelijk voor is geweest. En nu is de man die 41 jaar zijn stempel op Vera drukte dan echt weg. Of nouja weg, als programmeur dan. Hij is nog regelmatig te zien in het pand voor zijn podcast of om plaatjes te draaien. Het is nu aan de nieuwe Peter om zijn sporen te verdienen. Wat dat gaat worden hebben we al een beetje kunnen ervaren, maar zal door de doorgeschoven coronashows pas na de zomer echt duidelijk worden. Wij zijn benieuwd. Tot die tijd kunnen we alleen maar zeggen: "Peter, bedankt!" 

The Beavers