Het is duidelijk dat de focus van Tamar vooral op de tekst ligt en dat de muziek hierdoor wat op de achtergrond geraakt. Dit wordt al evident in het eerste nummer: Dagdroom, die ook klinkt als een dagdroom. De muziek maakt dat je je ogen wilt sluiten zodat Tamar je precies kan vertellen wat je allemaal moet zien in deze dagdroom, en dat werkt goed als opening voor een album. De toon voor het hele album is met deze compositie gezet, Tamar wil je meevoeren naar haar wereld, naar haar dagdroom. Waar dit eerste nummer solo is, heeft het volgende nummer Zacht Water een band, die komt overigens nog wel een aantal keer terug dit album en is absoluut geen verkeerde toevoeging. De band geeft het nummer net dat beetje extra wat het nodig heeft om er tussenuit te springen als een van de betere nummers van het album. Die noot wordt doorgezet met Langzaamaan. Het nummer is zoals de titel wellicht al deed vermoeden een lekker traag nummer, bijna een ballad, een nummer dat gemaakt is voor dat moment in een romcom waarin alles weer goedkomt. Hartverwarmend bijna.
De Groningse singer-songwriter Tamar komt niet met alleen een album, nee nee bij “Langzaamaan” hoort ook een bundel gevuld met poëzie, korte verhalen, songteksten, illustraties en foto’s die in ieder geval volgens Tamar een bredere context moeten bieden bij het album. Wat overigens niet super lang is, 7 nummers in totaal. Om daar maar gelijk goed nieuws over te geven, het is de moeite waard. De muziek is van het type ‘muziek die je bij die hippe koffietent op de hoek zou horen’ en dat is helemaal niet erg, maar wel een tikje specifiek.
Tekst staat voorop
Tamar op haar breekbaarst
Op deze plaat staat ook een nummer dat een tijdje geleden al uit kwam en nu een rentree maakt. En Het Werd Lente is een lied over verlies en nalatenschap. De hier voorgenoemde band maakt plaats voor Tamar alleen, misschien wel Tamar op haar breekbaarst en die breekbaarheid staat haar erg goed, als thuiskomen een liedje zou zijn was dit het waarschijnlijk geweest. Dit nummer vloeit ook moeiteloos over in Rust Nou Mama. Waar dit album over het algemeen aanvoelt als een verzameling nummers waar niet echt een rode draad doorheen loopt, volgen deze twee nummers elkaar prachtig op. Ook hier is dat gevoel van thuiskomen weer terug. Al blijft dat gevoel helaas net niet lang genoeg. Bij het volgende nummer: Ik Weet Niet Wat De Tantes Zingen komt de band weer terug en gaan we van dat "thuiskomgevoel" naar een nummer dat dankzij de trommels bijna als een ritueel voelt. Tamar vertelt over het ritme van de voorouders en je kan bijna niet anders dan meedeinen.
Al met al een prima plaat
Toch mist er iets
Samen met die band wordt het album ook afgesloten. Het laatste nummer Valt de Zomer Tegen voelt ook als een nummer dat zo onder de aftiteling van de voorgenoemde romcom gezet kan worden. En daarmee ook een sterk nummer om af te sluiten. Langzaamaan is al met al helemaal geen verkeerd album, de nummers met band zijn zelfs steengoed, het enige wat mist is wat meer samenhang tussen de nummers. Individueel zijn ze allemaal erg sterk, maar zo allemaal achter elkaar ontbreekt er toch een rode draad.