Podium Brouhaha wordt geopend door de Groningse The Vices. Op het moment hebben ze het druk met groot worden, maar toch spelen ze graag in Groningen. Ze staan te rocken voor een wat stijfjes publiek (één uur is ook nog vroeg natuurlijk), maar weten desondanks de toon voor de dag goed te zetten.
Na drie jaar gewacht te hebben is het dan eindelijk tijd voor de tweede editie van Hullabaloo. En wat voor een: het weer is goed, op de vijf podia die het terrein rijk is, staan gevestigde namen en rijzende sterren. Er zijn genoeg attracties om het publiek bezig te houden tussen de optredens door, én de gekleurde hoedjes die uitgedeeld worden bij de ingang zorgen voor een kleurrijk publiek. Zeker 15.000 mensen zijn naar het Stadspark gekomen om de diverse line-up te zien, al is het soms wel moeilijk om te kiezen tussen hoofdpodium Mayhem, de grote tent Brouhaha, het kleinere podium Razzle Dazzle voor nieuwe talenten en de twee dansgelegenheden, Pandemonium en Hubbub Town.
©
Jan Lennting
©
Jan Lenting
Daarna door naar MEAU, die het publiek bij het hoofdpodium weet te betoveren met haar gevoelige indie nummers en te enthousiasmeren met nieuw werk. Haar warme en sympathieke uitstraling geven af op het publiek en zorgen voor een gemoedelijke sfeer, die tot een hoogtepunt komt met Dat Heb Jij Gedaan. Verder zorgen twee nieuwe nummers voor een positieve sfeer. Op de vraag “Hebben jullie zin om te dansen?” wordt geantwoord met een voorzichtig dansen.
©
Jan Lenting
De mannen van Goldband zijn de volgende die podium Brouhaha mogen bespelen. Na een zomer vol tours langs de grootste festivals in Nederland en omstreken, zijn de mannen teruggekomen om de liefde van het hoge noorden nog een keer te voelen. Ze weten precies hoe ze de hele tent “JA” moeten laten meeschreeuwen bij Ja Ja Nee Nee en laten het publiek lachen door verhalen over in je broek poepen. Op Mijn Stad laten ze iedereen mee springen tijdens het refrein, en ook al zwaaien de Haagse en Scheveningse vlaggen op het podium, iedereen mag trots zijn op zijn eigen stad. Bij afsluiter Witte Was komen de jongens van Fokke Simons, die eerder die dag op hetzelfde podium optraden, even hoi zeggen door in de paal te klimmen. Kortom, een show die uitermate vermakelijk is.
©
Jan Lenting
Na een halfuurtje ombouwen is Brouhaha klaar voor Froukje. Dat Froukje een publiek heeft dat jong, passievol en full of angst is, wordt meteen duidelijk bij het eerste nummer, Groter Dan Ik. Haar doorbraak nummer wordt luidkeels meegezongen, zelfs de snelle coupletten. Dat gebeurt trouwens bij bijna alle nummers die de revue passeren, en Een Man Die Nooit Meer Huilt maakt iets rauws los in het publiek. Voor het nummer 17 vraagt ze of je degene naast je, diegene waar je misschien een beetje verliefd op bent, wilt vastpakken en dat maakt de sfeer emotioneel. Eindigen met Ik Wil Dansen is een goede keus en krijgt de tent daadwerkelijk aan het dansen. Dat de show in de smaak valt, wordt duidelijk wanneer iemand in het publiek enthousiast zegt: “Zó facking sick, dit was echt top.”
©
Jan Lenting
Ondertussen is hoofdact Kygo bezig met een optreden op Mayhem; er was aanvankelijk enige twijfel hoe de Noorse DJ het optreden in Groningen zou combineren met nog twee andere festivals in Europa op dezelfde dag (namelijk in Zwitserland en Kroatië), maar het lukt. Er worden veel extra effecten ingezet waaronder rook, vlammen en streamer kanonnen. Hoewel mensen echt wel uit hun dak gaan, is Kygo misschien nét iets te vroeg op de planning gezet om volledig uit de verf te komen.
©
Jan Lenting
Op Razzle Dazzle laat Orange Skyline zien wat ze in huis hebben. Bijna helemaal in het zwart gehuld met ietwat kitscherige gouden details brengen ze hun muziek ten gehore alsof hun leven ervan afhangt. Vooral zanger Stefan van der Wielen (die onlangs nog furore maakte bij De Slimste Mens) valt op door zijn unieke bewegingen op het podium, die de show dynamischer maken. Een kleine menigte staat losjes mee te knikken en te klappen en is blij verrast door deze Groningers.
©
Jan Lenting
Om half negen is het tijd voor Antoon op Brouhaha. Of althans, dat is het plan; in werkelijkheid laat hij een propvolle tent een kwartier wachten, en de onzekerheid over zijn komst slaat toe. “Hij komt niet meer, hij is ziek, hij heeft corona” zijn uitspraken die door het publiek heen echoën. Maar gelukkig is dat niet het geval en komt hij toch nog het podium op rennen en begint enthousiast aan zijn set. De bekende nummers zoals Hallo, Tantoe Lekker en Leuk hebben het gewenste effect: iedereen schreeuwt en springt mee. Uiteindelijk stopt hij ook eerder. Maar omdat het zo heet is in de tent en eigenlijk niet meer uit te houden is, is dit misschien wel een geluk bij een ongeluk.
©
Jan Lenting
Op Mayhem sluit Kraantje Pappie de dag af. Deze thuiswedstrijd gaat hem gemakkelijk af met oude bekenden zoals Traag en De Manier. Het dit jaar uitgebrachte Lang Leve The Life maakt zijn positie als Groningse trots nog sterker, en het publiek vreet het moment met zijn dochter op; alle dronken festivalgangers zingen als één mee met Baby Shark. Al met al een goede keus om Kraantje dit grootse Noorderse festival af te laten sluiten.
©
Jan Lenting /
Even een kleine opsomming tot nu toe: prima weer, goede line-up, vrolijke sfeer en alles ziet er fantastisch uit. Toch is er iets wat niet helemaal goed gaat; de eetgelegenheden zijn onderbemand en hebben veels te weinig eten voor alle hongerige festivalgangers. Het wordt al snel duidelijk dat als je iets te eten wil, je twee opties hebt, namelijk óf 45 minuten in de rij staan voor een patatje, óf meer bier drinken om de honger te stillen. Hoewel er al heel lange rijen staan op normale etenstijden, denkt er ook een groot aantal van de mensen slim te zijn door ervoor te kiezen wat later te gaan eten. Dat haalt helaas niks uit; om 22.00 u zijn de rijen net zo lang als om 18.00 u, maar de irritatie des te groter. Uit wanhoop deelt de organisatie dan maar McDonalds uit, maar het kwaad is al geschied: dit zal een smet werpen op de hele beleving.
Alles bij elkaar genomen is de conclusie van Hullabaloo 2022 dat dit een festival is waar je bij geweest moet zijn, ook al ging je misschien met honger naar huis. De aankleding en line-up zorgen voor een mooie ervaring, en voor degenen die er dit jaar niet bij waren is het zeker een aanrader om volgend jaar een kaartje te bemachtigen.