Laten we eerlijk zijn. De zomer kende nogal wat teleurstellingen. Zo viel het festivalseizoen voor een heel groot deel in het water. Bovendien zorgde datzelfde water ervoor dat we regelmatig met slaapzak en matje uit ons koepeltentje dreven. Gelukkig konden we nog wel spreken van een goed creatief klimaat als het gaat om de tracks afkomstig van acts uit Groningen. In augustus kwamen we uitstekend aan ons trekken wat dat betreft. Zo konden we alsnog lekker fout dansen, behoorlijk zwoel genieten, heerlijk hard gaan, en vol enthousiasme wild pogoën.

Mark Roggebrood | Late Night Vax

Late Night Vax is typisch weer zo'n Mark Roggebrood nummer dat je direct meerdere keren achter elkaar gaat beluisteren. Wederom haakt hij in op de actualiteit. Al eerder maakte hij met het nummer Bang Voor Een Gangbang (Corona Song) een lockdown anthem als geen ander. Late Night Vax gaat nu over vaccineren. Hopen we dan toch. Knap en humoristisch is het hoe hij hier een hitsige bedoening van weet te maken. Gelukkig is het niet alleen maar een gimmick, muzikaal gezien zit het weer heel goed in elkaar. Deze synthie track is goed dansbaar, het biedt ruimte voor je beste foute moves, en het klinkt eigenlijk gewoon als een hit. Het nummer is helaas zo voorbij. Late Night Vax is daarom uitermate geschikt voor regelmatige consumptie. Minimaal twee keer uiteraard, vanwege de bewezen effectiviteit.

The Desmonds | Makes The Rules

Goedemorgen, zeg! Het is maar goed dat we al heel snel mogen gaan genieten van het debuutalbum van The Desmonds. De tweede vrijgegeven track van het album Good Morning America - dat op 10 september uitkomt -  is kort, fuzzy en lekker gruizig. En smaakt naar meer, meer, meer, en dan nog een keer. Makes The Rules is een honger makende garage punk track om je vingers bij af te likken. Je weet nu ook al dat Good Morning America geen eenheidsworst gaat worden. Makes The Rules is anders - puntiger - dan voorganger Suffocation, maar uiteindelijk wel van hetzelfde hoge niveau.

Voltanz | Lunar Surface

Voltanz maakt dansbare jaren negentig rock. De eerste single van eerder dit jaar - Leika - was een mooi debuut. De lat was hoog gelegd, zogezegd. Zou dit tweede nummer - Lunar Surface - aan de verwachtingen gaan voldoen? Het begin van deze nieuwe single is sterk en weet in het begin urgentie neer te zetten. Maar halverwege valt op dat het wat minder evenwichtig wordt. Ineens verandert het geluid ook even,  je hoort een korte reggae break. Dat hoeft niet erg te zijn, en op zich zitten er veel leuke ideeën in, maar het heen en weer gaande tempo voelt wat onrustig uiteindelijk. Al met al had het met een meer gerichte focus op de sterke ideeën een toffe track kunnen zijn geweest. Nu is het gewoon oké en lijkt het ten opzichte van bijvoorbeeld Leika wat oppervlakkig. Moet ook gezegd dat uitspraak-puristen moeite zouden kunnen hebben met de manier waarop het woord ‘surface’ hier klinkt.

Mevia Fatale | Verlangijsje / Iemand Zoals Jij / Lingerie

Mevia Fatale scoort uiteraard qua Verlangijsje meteen punten voor taalvirtuositeit. De gelikte track stelt ook qua muziek niet teleur. De laidback urban sound met een fijne tokkel-gitaar doet verlangen naar een onbezorgde zonnige zomervakantie. Hebben we die wel gehad eigenlijk dit jaar? Nee? Geeft niet, want Mevia Fitale biedt je alsnog die zwoele zomer. Niet alleen met Verlangijsje. Nog twee andere tracks wist ze te droppen in augustus. Lingerie is zelfs nog wat zwoeler, maar mist het fijne herkenbare refrein van eerder genoemde. En heeft als het ware iets minder om het lijf. Iemand Zoals Jij raakt wat harder en biedt een mooi tegenwicht. Over het algemeen is de productie helder, zonder al teveel poespas. We spreken hier dus gewoon van drie degelijke en prettig in het gehoor klinkende r&b tracks. Heel fijn.

Jay Waldo | Doe Maar

Waar is Waldo mee bezig geweest? Met Doe Maar, een zinderende rap track. Jay Waldo laat horen met zijn flow en strakke productie in staat te zijn spannende hiphop te maken. Doe Maar is een stap voorwaarts ten opzichte van de vorige single, Langewijk. Het nieuwe nummer getuigt van meer variatie. Het geheel is onderscheidend en blijft ook goed in je hoofd zitten dankzij het sterke refrein. Het liefst zou je echter nog wat meer dreiging in Waldo’s stem horen, voor een meer volwassen geluid. Er lijkt wat sprake te zijn van een bepaalde mate van nasaliteit namelijk. Maar dat is wellicht wat geneuzel. Doe Maar, luister maar!

GEIT | Fam In Alle Lagen

GEIT (Gido Lahuis) heeft met Fam In Alle Lagen een interessant kunststuk geleverd. Nee, het is geen doorsnee liedje met een of ander lekker beatje. Op het eerste gehoor is het vooral monotoon en spaarzaam. Echter de spanning is voelbaar, alsmede de diepere lagen. De beat wordt onderbroken door rust en ruimte om zelf je gedachten en emoties te laten werken. Op een afstandje is het wat vaag, maar als je de track dichtbij laat komen ervaar je dat het eigenlijk gewoon heel erg mooi is. Het zet je aan het denken. Ware kunst dus.