Nog voordat de acts beginnen hangt er een gemoedelijke sfeer in de bar boven. Dj Iris Luimstra weet de sfeer goed in te lijsten met een leuke set. Het bier vloeit rijkelijk en er is iemand jarig. Dat de eerste act wat later begint, valt dan ook eigenlijk niemand op.
Het belooft een interessante avond te worden in Simplon UP. Van de Groningse Kirril verwachten we een duistere set met industriële invloeden. De hoofdact is de creatieve Spoelstra, die in zijn eentje op het podium zijn muziek live in elkaar zet met behulp van een looppedaal.
WieWatWaar?
Artiest: Kirril en Spoelstra
Locatie: Simplon UP
Datum: 21 oktober 2021
Kirril
Het voorprogramma van deze avond Simplon UP komt van Kirril, een Groningse producer die eerder de uitstraling van een technicus heeft dan van een raver. Op het podium staat genoeg apparatuur met kabels en draden om de gemiddelde hifiwinkel bleek af te laten steken. Op dat moment kan het nog alle kanten opgaan: wordt dit dansen of een technisch kunstwerk?
Dat laatstgenoemde ligt dichter bij de waarheid. Hoewel Kirril je meteen het gevoel geeft in een Berlijnse undergroundclub te staan, is er van dansen geen sprake. Heel af ten toe gunt hij je een ritme waar je op z’n minst je hoofd op zou kunnen bewegen, maar dat is vaak van korte duur. Dit is niet muziek om je fysiek aan over te geven, maar des te meer muziek om mentaal helemaal in op te gaan.
Het wordt al snel duidelijk waar het label ‘industrial’ wat op zijn muziek geplakt wordt vandaan komt: regelmatig komen letterlijk geluiden van machines en staalwerk voorbij in de set. Het is knap dat regelmatig dezelfde geluiden gebruikt worden, maar Kirril nooit de aandacht van het publiek laat verslappen. Op geen enkel moment is de set saai of repetitief.
Spoelstra
Dan: de hoofdact Spoelstra. Voorafgaand aan de set was het al een hele opgave om hier een genre op te plakken, maar tijdens de set wordt dat al helemaal onmogelijk gemaakt. Avant-garde, creatief, experimenteel, een mengelmoes en soms willekeurig is het geluid wat deze man voortbrengt in ieder geval te noemen.
Op het podium staat Spoelstra in z’n eentje op sokken tussen de instrumenten. Om zijn nek bungelt een gitaar, voor hem staat een synth en wat andere apparatuur om ieder denkbaar geluid mee voort te kunnen brengen. Op het podium ligt een looppedaal wat zo vaak en enthousiast met de voeten bediend wordt dat het ontbreken van schoenen al gauw logisch is.
Leuk, al die mogelijkheden en knap dat Spoelstra in z’n eentje de hele boel bedient. Het is alleen jammer dat vooral in het eerste deel van de set de kakofonie van geluiden zich niet vormt tot een samenhangend geheel. Uit de elektronica en de gitaar worden als het ware verschillende instrumenten getoverd, maar ze lijken allemaal een andere toonsoort, ritme en melodie te spelen. Misschien is het allemaal precies zo bedoeld, maar voor de gemiddelde Simplonganger is hier nauwelijks nog een touw aan vast te knopen.