Op vrijdagavond 11 juni gaf Robin Kester na een lange lockdown voor het eerst weer een live optreden. Ze staat met twee uitverkochte shows voor vijftig man in Vera. En daar is ze maar wat blij mee. Spelen op een echt podium voor echte mensen; dat was alweer een tijdje geleden. Met een show vol bekende melodieën én nieuw werk weet Kester het publiek te betoveren en te raken. Na een lange, sobere periode in de wereld van de live popmuziek een aangename ervaring. Dit smaakt naar meer!

Tegenstrijdige combinaties

Het publiek zit aan tafeltjes uit elkaar, maar verder is het alsof corona nooit bestaan heeft. Onderdeel van de vijfkoppige band is Sam van de indiepopact A.M. Sam. Hij neemt vanavond de leadgitaar voor z’n rekening.

Kester opent met het mooie Blossom (Moss Rework) en krijgt het publiek daarmee meteen op haar hand. Gehuld in een jumpsuit zingt en speelt ze opbeurende én melancholische, zweverige én geaarde, stoere én kwetsbare liedjes.

Tegenstrijdige combinaties die zorgen voor een eigenzinnige sound. Harmonieuze muziek ook, met vaak een steady beat waarbij je heerlijk weg kunt dromen. Het is vooral haar echoënde, soms beverige stem die alle noten raakt en je gedachten weg voeren uit het hier en nu.

Helemaal los

Met optredens tijdens de Popronde in 2019 en in januari dit jaar via een livesteam op Noorderslag werkt ze rustig aan haar groei als artiest. De synthpopnummers die ze vanavond speelt komen van haar mini-album This is Not a Democry dat vorig jaar verscheen en van de debuutplaat die net af is. De gevoelige indiefolkliedjes zoals Portals vloeien mooi in elkaar over. Tussen het spelen door vertelt ze dat ze geboren is in Groningen en het daarom fijn vindt om in Vera te spelen. We horen het nieuwe liedje Skinny Kids, dat wat meer tempo heeft en vanavond voor het eerst ten gehore wordt gebracht. Net als een ander liedje wat nog geen titel heeft. Maar gevoelig of niet, hier en daar klinkt het optreden best experimenteel en sommige uithalen schallen met een enorme lading energie de ruimte in.

Op die bombastische episodes gaat de band helemaal los. En dat voor een halve zaal met een zittend publiek. Best knap en tof om te zien. Dit dansbare karakter van de muziek hoor en zie je vooral op tracks als Leave Now en het populaire Sweat and Fright, die Kester bewaart voor de toegift.

Kalm nagenieten

Na een te gekke liveshow sluit de band af.  Kester en band lopen naar de hal om na te praten met het publiek en wat elpees te signeren. Als de lichten aan gaan kan iedereen nog even nagenieten van het hypnotiserende optreden met relaxte, weelderige 70s pop. En wennen aan het idee dat live gigs als deze straks weer tot de dagelijkse gang van zaken behoren.