De grote zaal van de Oosterpoort is gevuld met kamerplanten, stoelen en tafeltjes. Het publiek dat in deze coronabestendige setting heeft plaatsgenomen, wacht met smart op de start van het Vicefest. Naast het optreden van The Vices staan vanavond ook de Groningse alternative soulact Mind Fuji, de noise grunge act FFOOSS en de Amsterdamse garagerockband Queen’s Pleasure op het podium. Zij zijn vanavond te gast op het uitverkochte festival dat door The Vices zelf georganiseerd wordt. Zoals het op een festival betaamt is er in de foyer merchandise en vintage kleding te koop. Een acteur praat de avond als een steeds dronkener wordende student ludiek aan elkaar.

Mystic Kind of Blue

Ze mag het spits afbijten; als Mind Fuji de avond opent met een jazzachtig liedje zien we de leadzangeres in een zwart leren pak relaxed over het podium bewegen. De roodharige zangeres laat in Mystic Kind of Blue haar krachtige stem horen, die wordt ondersteund door het funky geluid van twee toetsenisten en een drummer. Dankzij de mooie belichting van het podium doet het voorkomen van de band daarbij af en toe magisch aan. Het optreden pakt nog beter uit als de saxofonist zich bij het viertal voegt en de jazzachtige sound van de act nog een extra dimensie geeft.

Rondvliegende drumstokjes

Als het optreden van Mind Fuji afgelopen is, heeft de studentikoze presentator van de avond al een scheve stropdas en hangt zijn blouse al uit zijn broek. Lallend kondigt hij het optreden van garagerockband FFOOSS aan, dat het tempo erin gooit een enorme bak herrie laat horen. Tijdens het stevige optreden hebben de drie bandleden lol met elkaar en gooit de drummer krijsend zijn kapotte drumstokje het publiek in, terwijl de gitariste en basgitarist vol overgave mee 'oehoe'-en. Het optreden duurt aanzienlijk langer dan dat van Mind Fuji, en het enige rustige nummer dat de Utrechtse band laat horen spreekt het meeste aan.

Geduldig wachten op Sitter

De bassist van het populaire Queen’s Pleasure zet alvast in en drijft de presentator, die iets schreeuwt over halfnaakte bandleden, hiermee van het podium. Hij laat zijn gitaar brommen totdat de rest van de band zich geïnstalleerd heeft. Drie van de vier mannen verschijnen in pak en samen met de alternatiever geklede bassist openen ze de show met Crazy. Het optreden boeit meteen en de eerste single Big Boys Loan klinkt strak en melodieus à la de Arctic Monkeys. De zanger is duidelijk in z’n element en loopt tijdens de show opgefokt, vol overgave heen en weer op het podium. Het publiek kijkt intussen tevreden toe hoe de band met scheurende gitaren een flinke dosis indierock ten gehore brengt. Men wacht geduldig af tot de band dan eindelijk de eerste noten van Sitter inzet en de show daarmee zinderend afsluit.

Onvergetelijke avond

The Vices hebben er overduidelijk zin in. Frontman Floris staat zoals gewoonlijk op sokken gitaar te spelen. De band laat energiek de nieuwe single Sly Smiled Berlin Child horen. De vier ondeugden laten zich vanavond helemaal gaan en zorgen ervoor dat de liedjes soepel in elkaar overvloeien. Met behulp van eeuwigdurende, tweestemmige gitaarsolo’s en de muzikale kwaliteit die we inmiddels van ze gewend zijn laat de band liedjes als Boy, Struggle en Life Grows horen. Samen met de anderhalf uur nonstop livemuziek van vanavond maken ze daarmee het festival tot een succes en bezorgen ze het publiek, nog in de ban van Queen’s Pleasure, een onvergetelijke avond.