Artiest: Delore
Voorprogramma: Laura Sjin
Locatie: Hit The North zomercafé - Simplon
Voor meer dan een half jaar hield Simplon haar deuren gesloten voor het publiek vanwege de coronamaatregelen en de zomer-stop. Op een jam-avond na heeft er nog geen act gestaan. Deze avond hebben Delore en Laura Sjin de eer om de aangepaste concertzaal in te wijden en ze doen dat met verve. Toch blijft de nieuwe situatie nog een beetje wennen.
Artiest: Delore
Voorprogramma: Laura Sjin
Locatie: Hit The North zomercafé - Simplon
De regels omtrent concerten zijn inmiddels geen nieuws meer, en de Grote Zaal van Simplon bevat dan ook precies wat je kan verwachten in de huidige crisis. Spatschermen bij de bar, waarschuwingen aan elke muur, desinfectiemiddel bij de ingang en stoelen en tafels voor het publiek.
Om zo goed mogelijk van de ruimte gebruik te maken is voor de gelegenheid het podium ook omgetoverd tot zithoek en spelen de acts in het midden van de zaal onder de discobol. Aan de ene kant leuk om zalen die je zo goed kent in een totaal andere aankleding te zien. Aan de andere kant zorgt vooral het verplicht blijven zitten voor een concertervaring die niet altijd even gepast is. Maargoed, regels zijn regels.
Voor het voorprogramma zijn de zitplaatsen overigens vrij toepasselijk. De Amsterdamse Laura Sjin maakt namelijk rustige, Nederlandstalige popmuziek waarbij ze zichzelf begeleid op gitaar en de nodige electronische hulpmiddelen. Ze omschrijft haar muziek zelf als ‘slaapkamerpop’. Hoewel geen officieel genre, maakt het wel duidelijk dat het erg prettig kan zijn om hierbij te kunnen zitten. En inderdaad, haar nummers zijn met originele verhaallijntjes en tamelijk opgetogen melodieën leuk om naar te luisteren, maar nodigen niet uit tot dansen of heupwiegen. Een heerlijke act om rustig bij te gaan zitten en je te laten vermaken.
Bij Delore is dat wel eventjes anders. Al vanaf de eerste noten merk je dat de band de afgelopen maanden heel wat energie heeft opgespaard, en hoewel er al weer een paar shows gespeeld zijn, dit nog lang niet kwijt is. Daarnaast wordt ook al snel duidelijk dat de band het afgelopen jaar enorm gegroeid is. Waar Delore vorig jaar tijdens onder andere Kadepop nog wat zoekende was en de overtuiging mistte, staat de act nu als een huis. Eerlijkheid dient te zeggen dat de groep dan ook net een jaar in de huidige bezetting speelt, dus of die verbetering nou het gevolg is van gewenning en simpelweg repeteren of het Hit The North-traject laten we dan ook maar even in het midden.
Wat wel vaststaat is dat de leden van Delore lekker in hun vel zitten en zelfverzekerd op het podium staan. Dat is ook wel wat hun muziek vereist. Het, door drums overheerste, geluid van de band is namelijk behoorlijk intens en vraagt om een energieke show wil het overtuigen. Zangeres Liza Bloem doet daarin al goed haar best met wat ongechoreografeerde danspasjes en veel oogcontact met de zaal, maar daar zit nog wel wat rek in. Voor het publiek is de grootste frustratie tijdens de show dat men moet blijven zitten. Want de composities leunen zwaar op de opzwepende drumpartijen van Daan Noordhoek waardoor vrijwel elk nummer, net als in een dansclub, een duidelijke metronoom heeft waardoor je er lekker op kan dansen. Hierdoor, in combinatie met de vele synths en de met veel effecten-doorspekte gitaarpartijen, ontstaat er een soort ‘nachtclub vibe’ die je het stil blijven zitten wel erg lastig maken. Delore zien tijdens de coronaperiode is dus aan de ene kant erg bevredigend omdat je weer eens kan genieten van een lekkere bak herrie waar je energie van krijgt, maar aan de andere kant frustrerend omdat je er niet aan toe kan geven.