YLVALIE
De eerste drie acts van de avond, Ylvalie, Waterleaf en Jonathan Rhodes, lijken qua Amerikaans bluesy sound rechtstreeks uit Nashville te komen. Rapper Jadi D was deze avond dan ook de vreemde eend in de bijt. Zangeres Ylvalie, die volgens presentator Douwe Doorduin geen singer-songwriter genoemd wil worden, bijt het spits af. Dit doet ze middels een ingetogen liedje waarbij ze zichzelf begeleidt op gitaar en ondersteund wordt door twee achtergrondzangeressen. Vanaf het tweede nummer valt de band in en is de toon meteen gezet. Er zit een goede opbouw in de set en Ylvalie weet het publiek de volle 20 minuten te overtuigen. Waar Ylvalie in de voorronde in een ingetogen akoestische setting speelde is deze nieuwe band een ijzersterke toevoeging. De meerstemmigheid is on point en de uiterst behendige gitarist weet trekt veel bekijks. Ylvalie weet het hoofd koel te houden en speelt ook tijdens een klein technisch mankement waardoor het geluid van haar gitaar wegvalt, gewoon door. Wanneer de technici het probleem hebben getackeld en de gitaar weer invalt tijdens een knallend refrein zou je bijna denken dat het de bedoeling geweest is. Ylvalie weet dus zeker te overtuigen, al is er nog zeker ruimte voor verbetering. Het contact met het publiek is er namelijk nog niet echt.