Cocaine Piss brengt iedereen uit balans Cocaine Piss brengt iedereen uit balans

De Groningse band Youth Deprivation krijgt de eer om de avond te openen en het publiek alvast warm te maken. Daarvoor zijn we bij deze Groningers aan het goede adres, want de band brengt een flinke bak energie met zich mee.

Deze act, die zich op het randje tussen hardcore en punk bevindt, klinkt in ieder geval lekker boos. Er wordt geen woord gezongen, alle tekst wordt de microfoon in gegrunt. De hele band speelt vol overgave, maar desondanks krijgen ze het publiek toch niet helemaal mee. Wat vooral opvalt, is de kundigheid van bassiste Eva van Dijk. Ze speelt ongelofelijk snel en strak, terwijl ze er zo ontspannen bij staat dat het vanzelf lijkt te gaan.

De hoofdact van vanavond, Cocaine Piss, is ook niet vies van een beetje geluid. Hier wordt alleen niet gegrunt, maar de zangeres heeft juist een opvallend hoge stem. Verder zijn de nummers vooral explosief en ultrakort.

Dit heeft blijkbaar een positief effect op de zaal. Waar bij het voorprogramma het publiek nog niet helemaal loskwam, is dat hier wel anders. Een groot deel van het publiek verandert in een moshpit waar de zangeres ook een aantal keer enthousiast aan mee doet.

De muziek leent zich er dan ook erg goed voor, dit is lekker harde punk. Er wordt goed geramd op alle instrumenten en daar overheen schreeuwt zangeres Aurélie Poppins dat ze boos is en overal schijt aan heeft. Zij is zelf ook nogal een verschijning. Van haar outfit tot haar bewegingen: in alles straalt ze uit dat ze inderdaad weinig boodschap heeft aan de mening van andere mensen.

Al met al was dit concert nogal een beleving. ‘Wat een koortsdroom van een concert,’ zegt iemand uit het publiek verbluft na afloop. Nou vooruit, een fijne koortsdroom dan, want hoewel het je inderdaad kon overweldigen, goed was het wel.