Op een druilerige vrijdagavond staat er in Simplon een avond dansen met de mannen van Broken Brass Ensemble op het programma. Op de dag van het optreden, wordt Electropoëzie ook nog aan het programma toegevoegd. Dat komt mooi uit, want net als Broken Brass staat deze Groningse act bekend om zijn dansbaarheid. Het belooft dus in de Grote Zaal een stuk warmer te worden dan buiten.

Glitterglijbaan in your face

Als de zaal nog maar halfvol is, verschijnen de twee excentrieke mannen van Electropoëzie op het podium. Een synthesizer, een laptop en een volgeklad notitieboek is alles wat deze mannen nodig hebben. De muziek is precies wat de naam doet vermoeden: poëzie op Electro. Bizarre gedichten worden voorgedragen uit het notitieboek. Denk daarbij aan titels als ‘Ik Moord Ik Ben Vrolijk’ en ‘Glitterglijbaan’.

Dit alles wordt vol passie gebracht door Hans Hoeverloo en de Ridderbaas. Ze zijn vaker af dan op het podium en dansen het publiek door. Daarbij kijken de mannen het publiek zeer intens aan terwijl ze hun teksten voordragen, wat bijdraagt aan de bizarre sfeer van het hele optreden.

Electropoëzie

Toeters en bellen

Inmiddels is de zaal een heel stuk voller en zijn de dansspieren opgewarmd. Dat is maar goed ook, want het is tijd voor Broken Brass Ensemble. De act heeft een divers publiek naar Simplon gehaald. Van jong tot oud, iedereen die maar zin heeft om te dansen en te ontsnappen aan het druilerige weer buiten, heeft zich hier verzameld.

Het podium is aardig vol met zes blazers en twee percussionisten. Alle acht barsten ze van de energie en alleen al om daarnaar te kijken is een feest. In het publiek is het ook een fuif. Alle heupen komen los en alle voeten gaan van de vloer. De opzwepende brassmuziek met vleugjes hiphop en funk is daar eigenlijk ook voor gemaakt. Zowel de band als het publiek gaan aan het einde van de avond met zere voeten, maar erg tevreden, naar huis.

 

 

Broken Brass Ensemble

Broken Brass Ensemble

Broken Brass Ensemble