ESNS19: Grunnsonic dag 2 – Idenza en de Walrus ESNS19: Grunnsonic dag 2 – Idenza en de Walrus

Het is een beetje vreemd om Joost Dijkema tussen de merkschoenen te zien staan. “Kom je foto’s van de schoenen maken?” Joost heeft er toch wel zin in. De afgelopen twee jaren hebben hem veel goeds gebracht en ook voor het komend jaar zit hij vol plannen. Zo gaat hij een project doen met Bert Hadders.

Eerst maar eens een setje spelen op Grunnsonic waar de vriendelijke mensen van Idenza zelfs met drankjes langskomen. Joost is niet helemaal bij stem, maar dat geeft niet; het geeft een extra laagje rauwheid aan zijn stem. Bovendien lijdt zijn en zijn, als altijd fabuleuze fingerpicking, er niet onder. Hij blijft een Americana-pareltje, de geboren Drent die inmiddels is omarmd door de Stad.

In De Walrus stroomt het langzaam vol, als de drie meiden van oOo (Out of Order) aftrappen. Al een paar jaar is bij hun het recept tamelijk ongewijzigd: rammelpunk waarbij het niet uitmaakt dat er af en toe niet gelijktijdig wordt begonnen of afgesloten. Voor zover ze de muzikale horizon al verbreden, gebeurt dat op individuele basis: zangeres Anna Fleuri is als F.L.E.U.R.I. ook te bewonderen als solo elektronica act. Toch leuk om even bij te blijven plakken en ze hebben in ieder geval één liedje dat in je hoofd blijft hangen!

The Monroes mag je inmiddels gerust oudgedienden noemen.  Het zal zeker niet de eerste keer zijn dat ze Grunnsonic aandoen (en de Walrus bezochten ze in 2003 voor het eerst!). De bezetting is in de afgelopen jaren wel wat gewisseld, met nu al een tijdje de altijd goedlachse Lilian achter het drumstel, maar de band rond Arnold en Josje weet niet van wijken. Zij hebben wél de muzikale koers wat verlegd. Zo was er nu geen orgeltje meer te bespeuren en ook de muziek is wat afgedreven van de oorspronkelijke garagesound naar meer poppy sixties muziek.