Na Grasnapolsky speelt Wholly Michael, voor wie ze gemist heeft, in de Kelderbar van Vera. Zoals gewend is de sfeer in de downstage intiem, fijn, en rustiek. Terwijl het publiek binnen druppelt, begint Wholly Michael aan een muzikale roadtrip langs de westkust van Amerika. Een reis die eindigt in een zomers, psychedelisch festival met Slift als hoofdact. Na een weekend van lenteachtig weer, klinken de bands uiterst warm en zonnig. Dromerig, dansbaar, maar zeer zeker ook fel en snerpend weten beide bands het publiek in festivalstemming te krijgen.

De roadtrip van Wholly Michael

De mannen van Wholly Michael ogen licht achteloos en bewandelen de grens tussen onverschillig en nerveus. Het voelt nog nieuw en rommelig aan, maar juist daarom heeft de band ook een charmant randje over zich heen. Vanaf de eerste noten klinkt het optreden vers en authentiek. Het is muziek die je wilt horen als je met een Chevrolet over de Amerikaanse highway rijdt. De nummers vragen voor de wind door je haren en de zon in je ogen. En het publiek wordt graag mee genomen op deze reis. Er wordt gedanst, gelachen, en genoten van het muzikale avontuur.

Wholly Michael is het antwoord voor als je Tame Impala wilt met iets meer grunge-garage klanken. Of juist The Libertines, maar dan met een psychedelische filter. De nummers klinken live net zo vloeiend als op de EP, maar zijn gelaagd met een zwaarder, tegendraadse ondertoon. Tijdens de set weten de jongens dit spectrum aan inspiratie en creativiteit tentoon te stellen, zonder de samenhangende sfeer te verliezen. Zeker als de band eenmaal is opgewarmd na de eerste paar nummers, tonen ze het talent om zowel soepel als ruw te klinken. Het optreden bouwt van een zachter begin, naar een knallend einde. Al met al een prima muzikale roadtrip die zowel hete zomerse dagen als zwoele nachten ten gehore brengt.

Wholly Michael

Wholly Michael

Het festival van Slift

De instrumentale trend die Wholly Michael heeft opgezet, breidt Slift keurig uit. Als Wholly Michael de roadtrip is, dan zijn de mannen van Slift het festival zelf. Ze maken muziek die ruikt naar zonnebrand, bier en wiet; en dit wordt met liefde gezegd. De muziek roept herinneringen op van de brandende zon op de huid, zweetdrupppels op de rug, zand in de haren, en blaren op de voeten. Het publiek voelt dit ook en danst als de eerste rijen voor de mainstage van elk willekeurig psychedelisch muziekfestival.

Slift speelt met een energie die te groot is om in de Kelderbar te passen. Dankzij het uitstekende drumwerk verliest de band geen enkele tel het tempo, en wanneer de nummers kort tot rust komen is de muziek gevuld met betoverende, instrumentale fluisteringen. De gitaarriffs zijn een fijne combinatie van melodieus en schrijnend. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat zodra Slift klaar is, het publiek onmiddellijk vraag voor een toegift. Lachend stemt de band toe: “We can play another one, but it’s a really long one.” De toeschouwers maken geen bezwaar.

Wholly Michael en Slift geven het publiek in Vera alvast lentekriebels. Voeg daar de stijgende temperaturen en zonnige dagen van afgelopen week aan toe en we staan al helemaal klaar voor het naderende festivalseizoen!

Slift

Slift