Bij het vallen van de avond staat op het Dok Gronings eigen: het vijfkoppige Swinder. Deze sympathieke mannen wekken de indruk zo uit een lokale kroeg te zijn gekomen. Dat ligt niet ver van de waarheid, dit is in ieder geval een thuiswedstrijd voor ze. Bas Schröder en consorten speelden ook op voorgaande edities van Noorderzon. Toch is dit podium bijzonder voor ze, meldt Schröder tussen de nummers door: ‘Elke Groningse band droomt van een optreden op het Dok’.
Dat ze niet voor niets op deze plek zijn geprogrammeerd, blijkt uit de set die ze het volgende uur laten horen. Vooruit, de muziek zelf is niet het meest origineel en kunstzinnig in elkaar gezet, maar perfect voor de vroege avond op Noorderzon is het wél. Het is namelijk muziek die lekker in het gehoor ligt, waar het publiek op mee kan wiegen met een drankje in de hand en een oude bekende in het zicht. Het zet de toon voor de rest van de avond.
De sfeer wordt extra kracht bij gezet door de humor die de mannen van Swinder met zich meebrengen. Niet alleen in de teksten is droge Groningse humor te vinden (zo gaat afsluiter ‘Mesienes’ volledig over landbouwmachines), ook tussen de nummers door is daar ruimte voor. Zo grapt Schröder over de vijver voor hem: ‘Ach ja, we zijn wel lege dansvloeren gewend,’ en vraagt hij aan het publiek of de eenzame bejaarden hun hand op willen steken. Al met al maken muziek, sfeer en humor het een fijne show.