Een zonnestraal, aangename temperatuur en de inluiding van het weekend heeft gezorgd voor topdrukte op Noorderzon. Vrienden, familie, collega’s, oude bekende; iedereen lijkt van de partij. Versnaperingen worden rijk genuttigd bij de vele activiteiten en optredens. Zo zagen we zelf de Canadese zanger Oldseed en de band Boy Azooga.
Krachtige en breekbare muziek van Oldseed
Een handjevol publiek heeft zich verzamelend voor Podium Plataan waar singersongwriter Oldseed een folky solo-optreden weggeeft. In zijn witte t-shirt en spijkerbroek weet hij het publiek te boeien met nummers als ‘Evil Eye’ en ‘Bar Star’. Het publiek luistert geboeid wanneer de aimabele zanger uit Canada tussen de muziek door tekst en uitlegt geeft over de herkomst. Een grote plus is de sound: technisch dik in orde!
Jerk with guitar
Hoewel de ‘jerk with guitar’ al vijftien jaar als gelukkig muzikant de wereld rondreist, klikken de meeste liedjes stemmig en malancholisch. De varatie zit in de tempowisseling: het ene nummer speelt hij langzaam uit en bij het andere voert hij juist het tempo op. Het publiek krijgt hij stil en kijkt toe hoe de zanger ondanks de sobere nummers zowel het folkgevoel als de punkgeest vanavond aan het lichtbrengt. Na driekwartier rauwe en oprechte volksmuziek volgt dan ook een luid en verdiend applaus.
Boy Azooga: jong, fris en indie
Een kwartiertje later dan gepland begint het optreden van Boy Azooga. De paarsrode neonlichten op het podium doet de verwachtingen van de toegestroomde bezoekers stijgen, die zich links en rechts van en zelfs in roeibootjes vóór het Dok volgepakt hebben. De vier jongens uit Wales zetten sterk in. Met een strakke beat laat de band het eerste rocknummer kundig uit de speakers knallen. Tempoversnellingen, meerstemmige zang, melodieuze gitaarsolo’s; Boy Azooga doet het allemaal. De zang is door het hoge volume helaas slecht te verstaan, maar de drie gitaristen maken dit helemaal goed als ze beginnen te dansen op ‘Upside Down’ en ‘Do The Standing Still’. De energie spat van het podium af en raakt het publiek.
Ludieke choreografie
Een groot deel van show laat Boy Azooga harde rock horen, maar in het midden is er ruimte voor rustigere muziek. De spectaculaire en felgekleurde lichten van het podium zorgen ervoor dat je blijft kijken. Zanger Davey Newington kondigt de band, die in januari ook op Eurosonic stond, tussen twee liedjes door af, maar praat verder weinig. De muziek spreekt voor zich. Tot slot laten de drie gitaristen nog een subtiele, ludieke choreografie zien waarna een luid applaus rondom én vanuit de vijver klinkt. Tijd om naar huis te gaan, of toch nog een biertje om het effect van het flitsende optreden nog even te laten bezinken?