Volop nieuwe, frisse geluiden te horen tijdens de Popronde Volop nieuwe, frisse geluiden te horen tijdens de Popronde

Als de meeste mensen in het restaurant van Dot nog gezellig na zitten te tafelen is het tijd voor wat afleiding in de vorm van de Rotterdamse band Bourbon Avenue. De ruimte vult zich met soulvolle rock van de vier muzikanten die catchy melodieën en een relaxte sound laten horen. De band bracht al twee albums uit en speelt vanavond liedjes als Love Of My Life. De drummer heeft een krachtige, rauwe stem die een stempel drukt op het geluid van de band en zowel de gitarist als de toetsenist geven mooie solo’s weg. De mannen hebben zichtbaar plezier in het spelen, maken ruim een uur vol en laten met rustigere liedjes horen dat ze ook een gevoeligere kant hebben.

De band rond Anna-Rose Clayton maakt toegankelijke popmuziek waarbij je niet teveel hoeft na te denken. Aangename deuntjes met pakkende teksten die lekker in je hoofd blijven zitten. Deze bijna geheel vrouwelijke band heeft de formule voor een goede popsong helemaal door. Hoewel de zaal bij de eerste paar nummers nog wat leeg is storten de vier zich vol enthousiasme op hun set. Clayton heeft haar sporen al bij meerdere popbands verdiend en zet dan ook weer een verdienstelijke zangpartij neer. De rest van de band speelt niet onverdienstelijk, waarbij vooral de drummer goed in zijn element is en met zeer strakke en creatieve drumlijnen het geheel bij elkaar weet te houden. De setting van de show, achterin Het Concerthuis, is goed uitgekozen. De tapijten en posters op de muur zorgen voor een huiselijke sfeer waar de popmuziek van ANNA-ROSE goed tot zijn recht komt.

Vervolgens gaan we door naar Het Pakhuis waar het publiek getrakteerd wordt op surfmuziek uit Amsterdam. De vier heren van Surf Aid-Kit staan in de kuil bij de dj-booth en hebben een flink publiek aangetrokken. De bandnaam laat weinig aan de verbeelding over en er wordt dan ook pure surfmuziek geproduceerd in Het Pakhuis. Alle nummers zijn instrumentaal en worden slechts af en toe met wat geneurie of abstracte zanggeluiden opgeleukt. De composities, die doen denken aan die van The Shadows, worden op een relaxte manier overgebracht en zouden op een strandfeest niet misstaan. Door de instrumentale invulling van de nummers ontstaat er een actieve sfeer die stimuleert om een paar pasjes te maken. Dit kan je ook maar beter doen, want enkel staan luisteren kan snel gaan vervelen door de vele gitaarsolo's en het weinig variërende ritme. Heerlijke muziek als je op een feest bent of tijdens de afwas maar dodelijk voor de barhangende muziekliefhebber.

De elektropop van Sheila and the Kit klinkt spannend vanaf de eerste noot. Met mooie zang en synths doet het geluid meteen denken aan de jaren tachtig, zonder ouderwets aan te doen. De band is erop uit om het publiek in nachtcafé Warhol aan het dansen te krijgen en dat kost met liedjes als Good Love Stories, Next 2 U en Time Again geen enkele moeite. De sprankelende zangeres danst en speelt af en toe keyboard en tamboerijn. Met alternatieve synthpopliedjes en onweerstaanbare beats en melodieën staat de hippe act als een eenheid op het podium. De veelbelovende act speelde al live op 3voor12radio en is zeker één van de hoogtepunten van de Popronde dit jaar. Dus gaat dat zien.

Zonder twijfel nu al één van de hoogtepunten van de Popronde is Karel. Deze leuke jongen zet op z'n zachtst gezegd een bijzondere show neer. In zijn eentje met enkel een mengtafel en een microfoon zet hij de boel op stelten. Rijwielhandel Spaak zit zo tot de nok toe gevuld met fans dat enkelen vanaf buiten door het raam moeten kijken hoe Karel zijn muziek ten gehore brengt. Hoewel de muziek zelf straalt in zijn eenvoud is het de manier waarop Karel het overbrengt wat hem zo uniek maakt. Hij loopt om de twee nummers naar de uitgang en terug, hij klimt op de toonbank en hij springt in het rond als een konijn op speed. De zanglijnen zijn vrij monotoon en worden ingekleurd met dikke geluidseffecten maar worden elk nummer minstens drie keer onderbroken met een enthousiaste “WOOH!” van Karel als hij van het podium springt of aan het einde van een couplet is beland. De muziek is op zichzelf vrij traag en trippy, maar Karel's enorme enthousiasme en energie maken zijn show een genot om te zien.