Een viertal mannen maakt zich op het podium klaar voor de eerste nummers van het repertoire. Avery Plains wordt aangemoedigd om te beginnen door het ietwat dronken publiek, bestaand uit meest kalende mannen: “Spelen!”
Avery Plains zet een set neer vol goed in het gehoor liggende rocknummers met een lichte popondertoon. Het is jammer dat het geheel niet altijd synchroon loopt, maar de sterke gitaarsolo’s voorkomen dat de luisteraar zich eraan gaat ergeren. De focus van de nummers ligt op die instrumentale tussenstukken, afgewisseld met hees klinkende zangpartijen.
Het publiek vol ja-knikkende hoofden vermaakt zich prima. Een enkeling beweegt zelfs wat meer mee op de maat van de muziek, de rest drinkt bier. Het is geen vreselijk bijzonder optreden, maar het leent zich goed voor muziekvermaak op de vrijdagavond.