Stiekem is iedereen nog steeds aan het bijkomen, bijslapen en kalmeren van Eurosonic Noorderslag. Maar een perfect medicijn voor je vermoeidheid is een flinke klap in je gezicht. Een spreekwoordelijke in dit geval, door de noiserock van Bonne Aparte. In het voorprogramma staat Wolvon, nog zo’n band die ons prima weer wakker kan schudden.

“Wij doen ook mee” zeggen de mannen van Wolvon, die de avond aftrappen. Ze doen mee met Bonne Aparte, die vanavond een nieuwe plaat presenteert. Al in 2011 stond de band voor het eerst in de kelderbar, Wolvon is dus zeker geen onbekende in Vera.

Een aantal fans in de zaal heeft voor de nodige support een Wolvonshirt aangetrokken; shirts die overigens ook voor vrouwen verkrijgbaar zijn, aldus de zanger. De set is meeslepend en heeft een fijne pop-vibe, maar is daarnaast voorzien van een goede dosis herrie. Het zijn meezingnummers, hoewel maar weinig mensen de tekst kennen. Tussendoor wordt veel tijd besteed aan het stemmen van instrumenten. Volgens de band heeft dit te maken met de hitte, dat is ze dus geheel vergeven. De bandleden maakten veel contact met het publiek. Gewoon prettig gelul tussendoor. De laatste twee nummers knallen nog even goed door het kleine Downstage. Bestond het eerste deel van het optreden wat meer uit vuige popliedjes, nu laat Wolvon zijn noiserock-kant zien. Deze laatste nummers klinken enorm goed, omdat ze van soft naar keihard gaan: een goede voorbereiding op de volgende band van vanavond.

Na een korte stop om een biertje te halen en je mentaal nog even voor te bereiden, staat Bonne Aparte al vrij snel klaar. De band bestond eigenlijk al sinds 2007, maar in 2016 bracht het vijftal na jaren stilte een nieuwe plaat uit. Nu staan ze weer op het podium met de nieuwe plaat Scalps. Dit jaar speelden ze ook al tijdens het randprogramma van Eurosonic tijdens Subbacultcha x Wham! Wham! Day Party in Sign.

De band vraagt of we er klaar voor zijn, en dat zijn we. Terwijl het publiek net aan noiserock en chaos gewend is geraakt, brengt Bonne Aparte iets meer structuur aan in de nummers. Hoewel elk bandlid zijn eigen ding doet, zit er wel degelijk samenhang in. Het gaat snel, maar dat maakt het niet minder om naar te luisteren. De korte nummers duren elk zo’n twee minuten en eindigen abrupt. Af en toe is er geen touw aan vast te knopen en is het effect bijna psychedelisch. Ondanks dat de band erg energiek op het podium staat, is het publiek vrij rustig en wordt er vooral geluisterd. Toch wagen de aanwezigen zich vaker een dansje naarmate de avond vordert. Op een gegeven moment is de band verdwenen en horen we alleen nog de eenzame drums. De drummer sluit het af met een drumsolo. Bonne Aparte laat ons in verbazing achter en rondt de set af door gewoonweg weg te lopen en bier te halen - wat inspireert hetzelfde te doen.

Bonne Aparte

Wolvon en Bonne Aparte knalden er vanavond in hoog tempo doorheen met een speeltijd van elk zo’n drie kwartier. Zonde, want het smaakte naar meer. Zonder oordoppen was een kleine gehoorbeschadiging mogelijk deze avond, we zijn ook immers niet anders gewend van deze bands. Al met al is het het waard ze beide nogmaals op te zoeken.

Wolvon

Wolvon

Bonne Aparte