#NZON18: Blueskwartet, Groningse folkrock en dansbare Air Pop op Noorderzon #NZON18: Blueskwartet, Groningse folkrock en dansbare Air Pop op Noorderzon

Met de stukken vlees van de barbecue nog tussen de kiezen, maken de aanwezigen aanstalten om richting Podium op Zuid te lopen. MAARIS staat op het programma. Een kwartet dat blues maakt met hints naar country en rock-’n-roll. Hier en daar een introotje dat doet denken aan de Stones. Muziektechnisch zit het wel snor. Dit komt met name door gitarist Chiron Schut, die op uitmuntende wijze de ene na de andere solo speelt en de krachtig schurende soulstem van Mariska Brink die lead — en enige — vocalist is. Vooral dat laatste is wat het geheel een beetje leeg maakt: door het ontbreken van achtergrondzangers mist de performance de laag die de nummers extra dimensie geeft. Wat ook tegenvalt, is het feit dat MAARIS zowel met publiek als onderling weinig interactie heeft waardoor de chemie op het podium mist. Helaas een ietwat tegenvallend optreden.

In een container aan de Leliesingel is het inmiddels tijd voor het optreden van triphopduo FENN. De act stond dit jaar al op Eurosonic, StuKaFest en het Bevrijdingsfestival en timmert daarmee druk aan de weg om een gevestigde naam te worden in de wereld van de donkere, elektronische r&b of Air Pop. FENN vermaakt het publiek zichtbaar, dat met serieuze blikken al na het eerste nummer in de container op de muziek meedanst.

Je moet het maar durven en kunnen; in een gewaagde en weinig verhullende, maar verzorgde zwarte outfit dansend en zingend het publiek recht in de ogen aankijken terwijl de krachtige beats en diepe baslijnen uit de speakers knallen. Zangeres Fenneke Schouten doet het, met verve, tegen een fraai belichte muur als achtergrond. Ze weet teksten als: “I am not afraid to fall into pieces” met een mooie stem overtuigend te brengen. Haar muzikale partner Frank de Boer bespeelt de synthesizer. Hij doet met baard en hoodie slaand op de drumpanelen denken aan een holenmens en vormt zo een mooi contrast met de tengere zangeres.

De presentatie van de act is dus in orde en de oordoppen die bij de ingang werden uitgedeeld blijken niet nodig want het volume van de pakkende indietronica is aangenaam en net niet té hard. Tussen de nummers door wordt er gelukkig niet gekletst en als er dan ineens alweer een eind is gekomen aan de intieme sessie klapt het verhitte publiek enthousiast voor dit eigenzinnige Noorderzonoptreden.