Ambachtelijke electro van Holy Fuck

Vera deint mee met de Canadese formatie

Wymer Praamstra (tekst) & Henk Veenstra (foto's) ,

Het meest clichématige wat je over een concert van Holy Fuck kan schrijven is: holy fuck! Maar toch zijn dat wel de twee woorden die het best passen bij een optreden van het viertal. Wie de ultieme combi tussen rock en electro zoekt kan hier stoppen met zoeken.

Vera deint mee met de Canadese formatie

Het meest clichématige wat je over een concert van Holy Fuck kan schrijven is: holy fuck! Maar toch zijn dat wel de twee woorden die het best passen bij een optreden van het viertal. Wie de ultieme combi tussen rock en electro zoekt kan hier stoppen met zoeken.

Sinds 2004 belichaamt Holy Fuck de missing-link tussen elektronische muziek en rock. De muziek komt niet uit een draaitafel of laptop, maar wordt live gespeeld met (speelgoed)keyboards, samplers een bas gitaar, een drumstel en hun inmiddels fameuze filmsynchronizer die piept er kraakt als de 35mm filmstrip er doorheen gedraaid wordt. Ambachtelijk bereid dus.

Op Sinterklaasavond is dit het mooiste cadeautje dat een muziekliefhebber kan krijgen. De Vera is dan ook lekker gevuld als Holy Fuck op vol volume het eerste nummer inzet. Helaas zit, gezien de behoorlijk gestegen populariteit van de band en de vollere zaal bij het optreden vorig jaar, de feestdag veel mensen toch in de weg. De band kan het niet deren, hoewel het een van de laatste optredens van hun lange tour is spelen ze vol enthousiasme en energie.

De geweldig strakke drummer vormt samen met de bassist de basis van de meeste nummers en die basis is al meer dan genoeg om de heupen op de voorste rijen los te krijgen. Als de twee keyboard/sampler freaks vooraan los gaan vormen zich geweldige melodiën en interessante geluiden die zich tussen de bas en drums nestelen of er heerlijk boven zweven en de nummers zelfs bij vlagen een stadionrock-potentie meegeven. De nummers van het tweede album blijken live een stuk meer te grooven dan de oude meer rock-gerichte nummers en hierdoor zit er ook genoeg variatie in het concert.

Hoogtepunt van het optreden is natuurlijk de kneitergoede single van het eerste album Lovely Allen, die de reguliere set afsluit. De onafwendbare toegift wordt helemaal vanaf niks opgebouwd met ter plekke opgenomen samples van de basgitaar, waarna de samples zich opstapelen en de drummer invalt. Na nog een laatste nummer is het feest afgelopen en kunnen de bezoekers weer de koude buitenlucht in.