De benedenzaal was volledig gereserveerd voor de Kompaktclan en bij binnenkomst was deze gevuld met een uitgelaten dansende menigte. Superpitcher had de eer om de avond te openen, iets wat hij meer dan verdienstelijk deed! Zijn draaistijl laat zich niet makkelijk in woorden vatten, omdat als je denkt dat je eindelijk een beetje door hebt wat zijn stijl is, hij weer een totaal andere kant op gaat. Het was duidelijk dat hij was gekomen om het publiek te verrassen. Bij vlagen was het heerlijk opzwepend en soms gewoon techno zoals techno is bedoeld. Het publiek kon dit in ieder geval erg waarderen en genoot met volle teugen van de ietwat introverte dj. Hierna was het tijd voor de liveact van de avond, een kleine dame genaamd Ada. In de house- en technowereld kom je helaas nog steeds weinig dames tegen die als dj hun ding doen of als liveact de zaal compleet voor zich winnen. Ada deed het tempo wat zakken en had de microfoon ter hand genomen om wat te gaan zingen tijdens de opening van haar set. Blijkbaar was het voor een groot deel van het publiek niet helemaal waar ze op zaten te wachten, want de zaal werd aanzienlijk leger. Misschien kwam het doordat ze toch behoorlijk minimale techno ten gehore bracht en het tempo er flink had uitgehaald. Vooral na de set van Superpitcher was dat toch wel even een grote omschakeling. Ondertussen was het in de bovenzaal, die het terrein was voor de lokale dj’s Orchid, K.Cee en William.S, een stuk drukker geworden. K.cee draaide daar op dat moment eigenlijk precies waar hij om bekend staat: heerlijke stevige beuktechno met hier en daar wat freaky invloeden. Ook William. S en Orchid hielden de Groningse technonaam hoog. Maar de man van de avond was toch wel Koze. Met de wodkafles binnen handbereik en een tomeloze energie in zijn donder stond die man zijn ding te doen voor een publiek dat er duidelijk geen genoeg van kon krijgen. Hij genoot ook zichtbaar van de reacties van het publiek, wat hem er toe zette om nog net even iets meer te geven. Deze man verstaat de kunst van het entertainen als geen ander, want het is echt een aparte vogel. Nippend aan de wodkafles, die hij af en toe deelde met zijn collega Superpitcher, was hij met effecten aan het strooien en scratchte dat het een lieve lust had. Al was het mixtechnisch misschien niet altijd even goed, zijn set blonk uit in variatie en tempo en het had van die fijne funky invloeden waarop je echt werd meegevoerd. Het was geen rechttoe-rechtaan techno, maar werkelijk sublieme techno. Op den duur had Koze het wel erg te pakken; zijn gezicht zat onder een soort tape en zijn koptelefoon hing op een bijzondere manier op z’n hoofd. Ada kwam ter ondersteuning nog wat meer effecten toevoegen en Superpitcher mengde zich ook in het geheel. Het was duidelijk te zien dat deze drie mensen genoten van deze avond en van dit publiek en dat, zo leek het althans, deze Kompaktclan een hecht gezelschap is. Het was een zeer geslaagde editie van Technootjes. Het publiek kreeg meer dan waar het waarschijnlijk op had gehoopt. En op de klanken van - zeer verassend, en naar ik meen - Fleetwood Mac’s Thunder Only Happens When It’s Raining werd het tijd om de zeer vermoeide voeten wat rust te gunnen en op huis aan te gaan.