#4df06: Blues Brother Castro overgiet popclichés met origineel sausje
Ondanks de hitte krijgt de band het publiek in beweging
Geen genre zo afgesleten als de gitaarrock. Maar als een band de boel eens op een originele manier benadert, kan het je tóch weer verrassen. Dat bleek gisteravond tijdens het optreden van Blues Brother Castro op de Voerweg.
Op deze hete dinsdagavond is het enige wat gepast lijkt in het gras te liggen en te genieten van een drankje. Toch is er dinsdagavond een flink aantal mensen op het gitaargeweld van Blues Brother Castro afgekomen en komen er tijdens het optreden steeds meer mensen bij. En van in het gras liggen is geen sprake. Hoewel veel van de nummers van Blues Brother Castro een pop-achtige structuur hebben, weet de band er toch een lekker vies indie- en stonerrocksausje overheen te gieten. Via deze muzikale omlijsting gooit de zanger zijn ontevredenheid en kritiek op allerlei dingen in het leven het publiek in.
De muziek leunt erg op de voorstuwende ritmes van de bassiste en de drummer, waarbij de twee gitaristen voor lekkere panische momenten zorgen. De zang van de bassiste geeft het geheel een speels gevoel mee en horen we hier en daar wat met solo's ingepakte psychedelische momenten. De band benadert de bekende popclichés op een originele manier en creëert daarmee een eigen geluid.
Het lijkt in eerste instantie nog wat te warm voor de donkere pop van Blues Brother Castro, maar richting het eind van de set weet de band toch een aanzienlijk deel van het publiek, mijzelf incluis, in beweging te krijgen. De zanger/gitarist is niet verschoond van enig rock-'n-roll gedrag. Wanneer hij aan het einde van de set het publiek inspringt, is het plaatje compleet. Dat plaatje blijkt vanavond goed besteed aan het publiek op de Voerweg. Foto's: Mike Nicolaassen