Het zomerse weer nam de afgelopen dagen een grillige wending en gisteravond was men op deze locatie nog genoodzaakt het optreden van Xavier Rudd te annuleren in verband met naderend onweer. Na een vochtige dag is de regen inmiddels opgetrokken in de Nijmeegse bossen. CocoRosie is al hun hele carrière een acquired taste geweest, maar hoewel de tribunes vanavond zeker niet vol zitten, zorgt de getrapte bouw van het amfitheater dat dat nauwelijks te merken is. Er zitten mensen tot voorbij waar de lichten reiken. De langzaam invallende duisternis zal de beleving de verdere avond alleen maar intiemer maken.
Het Amerikaanse freak folk-duo CocoRosie, bestaande uit de zussen Sierra en Bianca Casady, grossiert al twintig jaar in een eclectische mix van stijlen waar evenveel ruimte is voor hip hop, opera en elektronisch experiment, vaak doorweven met feministische thema's. Dit jaar tourt de band met een semi-akoestische set door Europa en vanavond zien wij ze in het openluchttheater van De Goffert in Nijmegen
CocoRosie
Het concert
CocoRosie
Woensdag 14 augustus, OLT Goffert Nijmegen
©
Marcel Rommens
CocoRosie
Terug naar de kern
Er is geen support vanavond. Wanneer de vijf begeleidende strijkers het podium betreden wordt er eerst nog even tijd genomen om te stemmen onder het oog van een gedisciplineerd stil publiek. Na een instrumentale intro betreden de zussen zelf het podium. Waar de band altijd met veel oog voor visueel theater te werk gaat - op het podium, maar ook met verzorgde, excentrieke muziekvideo's - bedient men zich hier van een relatief minimale presentatie. Sierra en Bianca zijn zelf extravagant uitgedost als altijd, maar dat is het dan ook wel.
Ook muzikaal gaat men wat meer terug naar de kern. Bij opener 'Child Bride' wordt de toon gezet voor hoe er vanavond gespeeld gaat worden. In het nummer van het uit 2013 afkomstige album Tales of a GrassWidow heeft de elektronische beat plaatsgemaakt voor een staccato cello, wat minstens zo goed werkt. De toetsen en samples, voornamelijk bediend door Bianca, worden ook regelmatig ingezet, onder andere bij het politiek geladen 'Witch Hunt'. Een oud nummer als 'Beautiful Boyz' wordt uitgevoerd zoals op de recente ep Elevator Angels. Bij ''Give It to the Wind' laten de drumtrack zich voor het eerst prominent horen en herinnert aan een meer dansbare CocoRosie zoals we van eerder kennen.
©
Marcel Rommens
CocoRosie
Nieuw hoofdstuk
Halverwege de set verlaten beide zangeressen even kort het podium om het strijkerensemble nog wat eigen ruimte te geven. We horen vanavond ook wat nieuw materiaal en het grotendeels negeren van het laatste album Put the Shine On, uit 2020 geeft ook aan dat CocoRosie weer aan een nieuw muzikaal hoofdstuk is begonnen. Afgesloten wordt er weer met bekender werk in de vorm van een stemmig ingetogen versie van 'Villain'. Na een staande ovatie wordt er nog eenmaal teruggekeerd voor toegift 'Smokey Taboo' en zo is het na anderhalf uur ten einde.
Het was bijzonder om getuige te zijn van deze nieuwe interpretatie van veel klassieke nummers. Dit keer zonder de excentrieke percussie en speelgoedinstrumenten die veel van het werk van CocoRosie zo kenmerken. Veel nummers klonken mooier dan ooit tevoren. Minder uniek misschien, maar prachtig om te horen hoe de klassiek getrainde stem van vooral Sierra in deze vorm alle ruimte krijgt en samensmelt met de strijkers. We zijn benieuwd en hopen dat deze stijl op komend studiowerk terug te horen is.
©
Marcel Rommens
CocoRosie
©
Marcel Rommens
CocoRosie