Anneke goes eindelijk to church Anneke goes eindelijk to church

Met haar prachtige stem en een akoestische gitaar weet Anneke deze avond de Stevenskerk tot in de nok te vullen. Ruim 800 personen en toch kun je een speld horen vallen in de stiltes tussen de akkoorden. Heel mooi hoe zij haar eigen stijl weet te geven aan de nummers die zij speelt, of het nu metal, rock of ballads zijn. Het origineel van de covers blijft herkenbaar, maar past naadloos in haar eigen werk.

Van dit album uit 2021 speelt Anneke dus ook een aantal nummers en vertelt daar grappige anekdotes bij. Zo is er een nummer met de Griekse titel ‘Agape’, een term die vertaald kan worden als ‘de hoogste vorm van liefde’. Hoewel het woord in de tekst niet voorkomt wilde Anneke toch weten hoe ze het moest uitspreken. Een Griekse fan stuurde haar een geluidsbestandje met de uitspraak. Maar telkens als zij deze titel noemt tijdens een optreden, zit er wel een Griek in de zaal die het net even anders uitspreekt. Vragend kijkt Anneke de Stevenskerk rond. "Is er een Griek in de zaal?" Dat is het geval en inderdaad, ook nu wijkt de uitspraak weer net even af.

Als ze daarna ‘Mental Jungle’ zingt waarin een stukje Turkse tekst voorkomt, is er helaas niemand om haar uitspraak te controleren dus geloven we haar op haar woord dat het klopt wat ze zingt. Het zingen van dit nummer samen met de populaire Turkse zanger Hayko Cepkin leverde overigens hilarische toestanden op waarbij hordes gillende meiden vlak voor het podium stonden. "Een hele nieuwe ervaring", klinkt het droogjes.

Zo krachtig als haar zangstem is, zo bedeesd praat Anneke de nummers aan elkaar. Tegen het einde van de show vraagt ze voorzichtig of ze nog twee nummers mag spelen. Vanuit de kerk klinkt geroezemoes. "Tja, ik kan natuurlijk het podium aflopen als een diva, en dat jullie dan gaan roepen en fluiten en dat ik dan als een diva weer terug kom. Maar ik ben hier wel heel erg lang in beeld als ik wegloop. En bovendien ben ik geen diva, dus speel ik mijn twee liedjes liever nu."

Na die twee liedjes is het echt afgelopen. Een staande ovatie, gejoel en gefluit en een zichtbaar bewogen zangeres die na een paar kushandjes dan toch echt het podium verlaat. Anneke goes to church is een muzikale belevenis van formaat, een diva waardig.