De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Deze keer het nieuwe album van PennyLeen: Still Waters Savage Waves.

De artieste

De in Deventer geboren en in Arnhem woonachtige singer-songwriter PennyLeen (PennyLeen Krebbers, 1976) werkte als muziekdocent aan een middelbare School en als zangdocent aan een theaterschool. Ze studeerde af aan zowel de Academie voor Lichte Muziek als het ArtEZ Conservatorium en werkte samen met onder meer Hans Dulfer, Rosa King, Kaz Lux, Sean Webster en Mark Lennon. 

Muziek zat er al vroeg in zoals ze zelf aangeeft: “Met een muziekmakende vader (Ed Krebbers) en een muziekminnende moeder (Leen Krebbers) is het niet zo verwonderlijk dat ik al in mijn kindertijd muziek intens beleefde. Toen ik vijftien was, kreeg ik een saxofoon te leen. Ik had ‘m twee maanden in huis, speelde de hele dag, ontmoette toevallig Hans Dulfer en die zag mijn talent. Met hem en zijn band mocht ik vervolgens meespelen zo vaak ik maar wilde.” Krebbers en de saxofoon horen we op het nummer ’What I Want To Know’ op het nieuwe album.

De muziek

Na haar album No Hesitation (2011) heeft PennyLeen in februari 2018 op Kroese Records haar nieuwe plaat  Still Waters Savage Waves uitgebracht. De eerste single van het album - ‘Help me’-  is een duet tussen PennyLeen en Mark Lennon, een van de leadzangers van Venice.

Wat dit album bijzonder maakt, is het aantal muzikanten dat hun medewerking aan de plaat heeft verleend: 35 in totaal. Krebbers heeft zich laten vergezellen door onder meer bassist Peter Slager (BLØF), cellist Jonas Pap (o.a. Wende Snijders), backing vocaliste Cindy Oudshoorn (ex-Kayak), zangeres Floor Kraayvanger (o.a. Black Bottle Riot en Etta James Experience), harpiste Lisa Joosten en gitarist Bernard Gepken (o.a. Daniël Lohues).

De plaat is (mede)geproduceerd door Gabriël Peeters die ook meeschreef aan de nummers en op een aantal nummers als muzikant meedoet. Het album kwam tot stand via crowdfunding, een middel dat steeds vaker wordt ingezet met succesvolle resultaten tot gevolg (denk bijvoorbeeld aan de crowdfunding van The Naked Sweat Drips die zeer ruim het beoogde bedrag binnenhaalde).

Krebbers laat op de 13 nummers (inclusief bonustrack ‘Gratitude’) haar persoonlijke ontboezemingen horen met openhartige teksten over onder meer liefde, verlies, hoop en spijt. De titel van de plaat kan dan ook uitgelegd worden als metafoor voor haar muziek op dit album en misschien zelfs voor haar persoonlijkheid: stille wateren en woeste golven. De tracks op deze release zijn gedrenkt in voornamelijk soul met een vleugje country en blues en met een zang die het midden houdt tussen een rauwere Stephanie Struijk (Stevie Ann) en Beth Hart.

De nummers variëren van stil en ingetogen (zoals ‘Without Remorse’, ‘Teach me How To Love You’ en ‘Gratitude’) tot up-tempo (‘I’m Coming Home’ en ‘Free Fall’) en uitbundig (de indrukwekkend krachtige zang op ‘Not Good Enough‘).  De zang en muzikale begeleiding is prima in orde op deze release, met voor het merendeel een gloedvolle, soulvolle sfeer, zoals in het openingsnummer ‘Safe In Your Arms’ dat een aangenaam klinkende samenzang heeft en een bijna melancholische riff op gitaar. Het is niet alleen in de ‘kleinere’ nummers dat PennyLeen en de mede-muzikanten laten horen wat ze vocaal en muzikaal in huis hebben: ook in de ‘grotere’ tracks ontbreekt het niet aan muzikaal vakmanschap.

Het Oordeel

Still Waters Savage Waves is een uitstekend album met nu eens krachtige en dan weer breekbare zang. Ook de vele mede-muzikanten tillen de plaat naar een hoger niveau door hun voortreffelijke bijdragen. Enige minpuntje? Het blijft soms aan de iets te veilige kant. Je zou willen dat Krebbers en band op deze plaat iets vaker los waren gegaan, zoals ze doen in het fenomenale ‘Not Good Enough‘. Op die track trekt PennelyLeen haar geweldige strot helemaal open en stuwen en stomen de mede-muzikanten en zangeres elkaar op tot een bijzonder krachtig nummer dat gutst en golft. Een paar nummers meer zoals deze op dit album en het was een nóg betere plaat geworden dan het nu al is.