Uit het relatieve niks is daar opeens Dear Bongo, een Nijmeegs drietal met de 39-jarige illustrator Jop Luberti als frontman. Debuut-ep Weapons Down, opgenomen in de Galloway Studios, is een meer dan aangename kennismaking.
De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Dit keer Weapons Down, de debuut-ep van Dear Bongo.
De band
De muziek
Als we de Tumblr-pagina van Dear Bongo mogen geloven, stond deze ep eigenlijk voor het najaar van 2015 gepland. Zelfs de titel stond al vast, om recenter toch te hinten dat Weapons Down naar de huidige situatie in de wereld verwijst. Enfin, de wereld staat al langer in brand dan vandaag.
Evenals de jonge stadsgenoten van The Hubschrauber lijkt Dear Bongo sterk beïnvloed door de gruizige bandjes van de vorige decennia, al is het leeftijdsverschil merkbaar. Waar The Hubschrauber vooral halverwege jaren negentig is opgegroeid, horen we bij Dear Bongo een duidelijke voorkeur voor de lo-fi indierock van eind jaren tachtig en begín jaren negentig.
Zo klinkt Luberti's zang op de sterke titeltrack als J Mascis (Dinosaur Jr.), terwijl zijn gitaarspel richting Sebadoh en R.E.M. neigt. Het ringelende gitaargeluid van die bands matcht meer dan prettig met die lijzig schurende stem van Luberti, ook wanneer het tempo op nummers als 'Morning Sun' en de ook al sterke afsluiter 'What Are You Gonna Do' omlaag gaat. Dat bassist Rick Weren (42) in Okieson speelt hoor je dan weer goed op het op door hem geschreven 'David Duchovny', een zes minuten durende instrumental waar je de zalvende alt-country-vibe van Van Bijlevelt aanvankelijk op mist, maar die na vierenhalve minuut zweven rond een bass-thema desalniettemin aangenaam verlost.
Het oordeel
De cirkel is rond als twee van de drie bandleden op Facebook bevriend blijken met Jason Loewenstein, de helft van de zo ontzettend productieve Barlow-Loewenstein-tandem uit Sebadoh. Weapons Down ademt diezelfde vibe. Dat de releaseshow niet breed werd aangekondigd en voor een man of 35 in de studio's plaatvond, neemt niet weg dat Dear Bongo hiermee één van de leukste debuut-ep's van het jaar heeft gemaakt.