zaterdag 18 juli, 23.15, Arc
De ideale zaterdagavondheadliner voor liefhebbers van lo-fi surfrock met een flinke dosis effecten. Met recentste album Chinese Fountain doken de Californiërs voor het eerst een echte studio in, met als gevolg een iets gepolijster geluid. Live is er van polijsten meestal weinig sprake bij The Growlers, van wie bekend is dat ze wel van de nodige drank en jointjes houden. Bekijk hieronder het optreden dat 3voor12 filmde op Motel Mozaïque 2013:

zondag 19 juli, 21.30, Arc
Met Choose Your Weapon bracht Hiatus Kaiyote eerder dit jaar één van de meest vooruitstrevende albums van het jaar uit. Nee, Hiatus Kaiyote is niet de naam van een Afrikaanse volkszanger, maar die van een Australisch viertal dat soul combineert met r&b, dubstep met boogie, electronica met akoestische gitaren, enzovoort. In 2013 leverde dat al een Grammy-nominatie voor bescheiden hitje 'Nakamarra' op, met dit nieuwe album ligt er vermoedelijk veel meer in het verschiet. 

maandag 20 juli, 20.00, Arc
De pas 18-jarige Bridie Monds-Watson stond in januari nog om de hoek in Merleyn, waar ze met haar bijzondere stemgeluid en loepzuivere zang de aanwezigen nieuwsgierig maakte naar een debuutalbum. Dat album, Before We Forgot How To Dream, verscheen eind mei dan eindelijk. Laat je niet misleiden door de onzekere teksten ('if you're not around now, where should I go instead?'): deze jonge Noord-Ierse kan wel eens heel groot worden.

maandag 20 juli, 23.15, Arc
UMO-frontman Ruban Nielson is niet vies van een popdeuntje, maar dan wel verpakt in lagen fuzz, psychedelica, jarenzestigbeats en een sporadisch uitstapje richting de dance. Ook op derde album Multi-Love deed Nielson weer alle productie zelf, wat opnieuw een spannende zomerse indiepopplaat opleverde. De gelijknamige leadsingle werd door de Volkskrant al aangemerkt als één van dé zomernummers van 2015. We hopen alvast dat het broeierig warm is, maandagavond op de Arc. 

woensdag 22 juli, 19.45, Arc
We ontkomen er niet aan met onze tips: er staan dit jaar nou eenmaal veel psychedelisch getinte acts op het Valkhof. Eén van de koningen van psychedelische rock is Anton Newcombe, al decennia lang de frontman van The Brian Jonestown Massacre en door sommigen ook wel de Syd Barrett van de eenentwintigste eeuw genoemd. Vorig jaar ontmoette de Amerikaan in Berlijn de in Londen woonachtige Canadese (volgt u het nog?) singer-songwriter Tess Parks. Het album is er inmiddels, de aansluitende tour brengt ze op woensdagavond naar het Valkhof.

woensdag 22 juli, 23.00, Voerweg
De Exter-o-Naldus is nog niet uitgestorven. Wat heet: eerder dit jaar verscheen zijn tiende album X, met hier en daar Engelstalige raps die we nog kennen uit de beginperiode van Extince. Geen verrassing dus dat hij in een interview met 3voor12 aangaf dat het met die Engelstalige periode allemaal is begonnen: "toen heb ik al m'n skills vergaard, m'n raptiming, articulatie, ademhalingstechniek voor op het podium, echt alles." Op het Valkhof horen we naast Engelstalige rap ongetwijfeld ook (Nederlandstalige) hits als 'Spraakwater' en 'Kaal of Kammen'.

donderdag 23 juli, 21.30, Arc
We schreven het in 2011 al eens na een denderende show in Doornroosje: "als er één band is op deze aardkloot die zich live altijd 101% geeft dan zijn het die gekke Ieren met die lange naam". Ziedend strakke post-rock die tot voorheen vrijwel geheel instrumentaal was, maar op laatste plaat Heirs voorzien is van opvallend veel zang, uhm, kreten. De liefhebbers weten dat dit één van de beste livebands in het genre is, de rest van het Valkhof kan de oordoppen alvast uit de tas halen. Bekijk hieronder de opname van 3voor12 op London Calling 2010.

donderdag 23 juli, 22.30, Boog
Uit België komt het opvallende vijftal van Stuff. (wij hebben interpunctie-technisch alvast een grondige hekel aan die punt, maar wat doe je eraan.) Met de onheilspellende, elektronische freakjazz op het titelloze debuutalbum wijzen alle vergelijkers onmiddellijk richting Flying Lotus, al zullen oudere toehoorders eerder The Weather Report in gedachten nemen. Feit is dat meerdere Belgische persen ze al tot (live)sensatie van dit concertjaar hebben gebombardeerd. Na Best Kept Secret (ergens in het nachtprogramma ná headliner Alt-j) staan ze nu prominent in de avond op het Valkhof. 

donderdag 23 juli, 23.15, Arc
De IJslanders van Sólstafir zijn al sinds de oprichting in 1994 een opvallende naam in de metalscene. Waar het in de beginjaren vooral de snijdende gitaren en trage tempo's waren die hen onderscheidden van andere bands, is Sólstafir de laatste jaren zelfs richting atmosferische post-rock gegroeid: lang uitgesponnen soundscapes en metal combineren, dat kun je wel overlaten aan deze veteranen. Luister hieronder de show terug die 3voor12 eerder dit jaar opnam op Eurosonic.

vrijdag 24 juli, 20.45, Boog
De slotdag op het Valkhof is traditioneel voor de Nederlandse bands, en mag dit jaar opvallend sterk genoemd worden: naast My Baby, The Deaf en het uit Go Back To The Zoo herrezen St. Tropez staan daar doodleuk de Nijmeegse jonkies van Shaemless. Jonkies inderdaad, geen van allen twintig, maar wel al jarenlang een graag geziene band in Nijmegen en omstreken. Nu lijkt het tijd voor de doorbaak: met hun energieke sixties bluesrock wonnen ze met veel overtuiging de Roos van Nijmegen, hetgeen ze deze spot op het Valkhof opleverde.