Villa Zeno zet krachtig in tijdens albumreleaseshow

Band heeft duidelijk groei doorgemaakt

Taggi Eenstroom ,

Het langverwachte debuutalbum van Villa Zeno werd vrijdagavond op een onvergetelijke wijze ingeluid. En waar kan dat beter dan in de thuishaven van de DRU-cultuurfabriek te Ulft. Met video's op de achtergrond, gasten en vooral de band zelf die zich muzikaal sterk heeft ontwikkeld blijkt deze releaseshow een succesformule. Het project van Voor de Kunst was een geslaagde missie, en daardoor was er ook nog eens een breed aanbod aan merchandise. Vinyl, cd's, t-shirts en zelfs ware kunststukken.

Ook aan muziekliefhebbers uit Nijmegen en omstreken is gedacht, de band had speciaal voor hen een bus geregeld. Nadat ook deze bezoekers zijn binnengestroomd, kan de avond beginnen.

De eerste muziek van de avond word verzorgd door het uit Enschede afkomstige Salisbury. De band is gevormd rondom de Amerikaanse frontman Kristian Salisbury, die over een eigenzinnig stemgeluid beschikt. De dromerige alternatieve rock doet soms denken aan het uit Zweden afkomstige Pain of Salvation. De heren kiezen ervoor om rustige elementen af te wisselen met hardere heftige stukken. Hierin is de overgang niet altijd even subtiel, met name bij het eerste nummer.  

Het podium wordt omgebouwd voor Villa Zeno. Nadat de gordijnen weer open gaan wordt het publiek verrast met een filmpje, waarna de bandleden één voor één het podium betreden. Er wordt afgetrapt met A Day In The Life. Het blijkt dat de band het hele arrangement onder handen heeft genomen. In praktisch alle nummers pakt dit beter uit, alleen hier niet. De vrolijke pianodeuntjes zijn vervangen voor losse soundeffecten. Hierdoor wordt het geheel strakker, maar minder eigenzinnig. Lady Dy is daarentegen een stuk dynamischer geworden. Zo is er in het sub refrein extra tromgeroffel toegevoegd, waardoor het knaleffect nog meer wordt versterkt. 

Vooral opvallend is de strakheid van de band, ze zijn beter op elkaar ingespeeld dan ooit. Met Finse bassist Jukka Kiviniemi is de totaalsound een stuk warmer geworden. Ook is de diversiteit in de nummers zeer breed en goed uitgevoerd. Echt van alles komt voorbij; boogie, stevige rock en rustige luisterliedjes. Hiermee weet het viertal zichzelf aardig op de kaart te zetten. 

De eerste gast van de avond is Minka Hebing. Zij zingt samen met Jonah Falke een akoestisch nummer. Een mooi klein liedje.
Verderop in de set laat Timon Massop (toetsenist) zien ook nog een aardig deuntje gitaar te kunnen spelen. Er wordt weer een opzwepend ritme ingezet, en het publiek danst vrolijk mee. De eerste single van de band, Self Made Woman, wordt ondersteunt door een heer op hoge hakken en al het overige vrouwelijk schoons, gewapend met gitaar. En dat hij kan spelen, blijkt: een flinke solo wordt niet geschuwd. Villa Zeno levert deze avond een sprankelende set aan liedjes af.

Afsluiting van de avond is het solo-epos van alle bandleden. Gestart wordt met het mondharmonicaspel van Timon Massop. Hij weet de hele zaal op z'n kop te zetten, waarna de rest van de band mee speelt. Ook bassist Kiviniemi komt even helemaal los en speelt een gave solo. En als afsluiting is daar Björn van den Boom die nog even op zijn trommels in de rondte slaat.