Hier dus geen heavyness. De licht uitgesponnen nummers doen het goed tussen postrock en indie-folk, welke aangelengd worden met snufjes lo-Fi en psychedelica. Een combinatie die warm en relaxed aandoet. Mooie semi-akoestische gitaarriedels in combinatie met stemmige zangpartijen en arrangementen. Fijn om een boekje bij te lezen op de bank. De muziek valt soms net niet genoeg op om geheel alert te blijven, maar weet wel met gemak de gemoederen zo te bedaren dat het goed ontspannen is.
Het tien nummers tellende album ‘Pilatrooi’ kent geen pieken maar ook geen dalen. Het kabbelt. Liefhebbers van spannende muziek moeten dit plaatje dan ook duidelijk links laten liggen. Wanneer je op zoek bent naar een ideale soundtrack voor de avonduren is dit jouw artiest. Geen afleidende fratsen, ‘gewoon’ prima liedjes en dito sfeer. Daarnaast de complimenten voor de perfect passende productie en balans in geluid. Het maakt nieuwsgierig naar hoe dit live zal klinken. Mocht Junip ooit weer eens naar Nijmegen gehaald worden, dan móet Plastic Evolution in het voorprogramma! Mooi album.