Tussen hoofdpodium en metalen schuur op Zonnerock 2012

Kou en wisselvallige programmering op Lochems festival

Hanna Whittle ,

Het kleinschalige nazomerfestival Zonnerock aan de rand van Lochem beleefde alweer zijn vierde levensjaar met ongeveer 500 bezoekers. Het programma is gevarieerd, maar op de zaterdag nogal verwarrend. Dat maakte dit de minst leuke editie tot nu toe.

Rond een uur of acht hebben zich op vrijdag maar liefst een whopping twintig man verzameld voor het podium. De oude geluidsman lijkt ietwat verward. Het helpt waarschijnlijk ook niet dat het onderkomen van vanavond alleen bestaat uit metalen platen. "Straks wapperen ze nog mee, zegt iemand heel wijs. Het hoofdpodium ligt er verlaten bij achter wat hekken. Die wordt morgen pas gebruikt, de vrijdag speelt zich namelijk alleen af in de metalen schuur.

Als de presentatrice van de avond iedereen informeert over de line-up, vergeet ze een van de maar liefst drie bands te noemen. Vol ongeloof wordt ze aangestaard, maar ze herstelt zich een halve minuut later.
Wat begint te lijken op een privé-concert, eindigt met een volle, metalen bak. The Heat, Lou Patty en Orange Maplewood: vieze, stampende blues en rock. Natuurlijk loopt het uit, wat ten koste gaat van de geplande jamsessie. Als de op dat moment spelende muzikanten de organisatoren vragend aanstaren is het dan toch echt afgelopen. "Nee", knikt een van hen hevig.

De vijf mensen die niet fashionably late zijn, staan op zaterdag trouw klaar. De Nederlandstalige band Want Want heeft een bijzonder repertoire. "Dit lied is voor alle vrouwen die er toch niet zijn. Dit is Stomme Trut." De enige die de tekst ook daadwerkelijk kent en vol overgave meezingt, is het enige meisje in het publiek. Een uur later is het op wonderbaarlijke wijze ineens wel druk.
De dag lijkt een beetje op een tenniswedstrijd. Van het hoofdpodium naar de metalen schuur en terug. Het komt allemaal een beetje moeilijk op gang en dat ligt grotendeels aan de kou. Pas na een halve dag kou lijden worden de warmtepalen aangestoken.

’s Avonds is de programmering overduidelijk spannender, maar ook verwarrend. In tegenstelling tot vrijdag passen de bands van zaterdag niet goed bij elkaar. Waar zojuist  Sugartoosh het hoofd van menig rocker nog heeft laten bangen, wordt het podium later vervangen door iets wat wel op een etalage van Apple lijkt. Als Proper Outfit eenmaal begint, is het als My Little Pony tussen de werkpaarden. De ruige rock is ruw opzij geduwd door een explosie aan roze lichten, gitaren en live samples. De gitarist lijkt niet ingeplugd, maar dan begint hij als een ware glamrocker te soleren op een verhoogd stukje op het podium. Uit dit verhoginkje wordt rook gespuwd door middel van een ventilator. Een bijzonder dramatisch effect.
De rebelse tieners van The Dirty Denims sluiten het festival af. Het publiek danst wild mee, maar dat kan ook komen door een onbekend aantal biertjes en blauwe tenen.