De sfeer in Camelot is lekker informeel. Bij binnenkomst zitten de gasten aan een toetje, koffie of zijn aan het natafelen. Verder achterin het café kan genoten worden van de live muziek waar iedere dinsdag voor wordt gezorgd. Tegen tien uur pakt Joep van Low Tide Island zijn gitaar en mondharmonica erbij en klimt op een kruk op het podium. De muziek is te omschrijven als zacht, liefelijk en aangenaam. Alsof hij in de huiskamer zit voor zijn familie babbelt hij gezellig tussen de nummers door. Het publiek vraagt er ook om. Er wordt een bordspel gespeeld, speciaalbier gedronken en op de verhoogde lounge met kussens liggen enkele studenten de dag door te nemen.
Toch zijn er een aantal ogen op Joep gericht. Met zijn mondharmonica zegt hij een gitaarsolo van zijn band Simple People na te gaan spelen en verontschuldigd zich alvast als dat geen succes blijkt te zijn. Zijn show zorgt door de melancholische zang en rustige gitaarklanken voor een treurige sfeer. In één van zijn vlotte praatjes zegt hij een minder droevig liedje te gaan spelen, maar hij maakt deze belofte jammer genoeg niet waar. Bovendien zou zijn werk zo min mogelijk over de liefde gaan, maar ook daarin faalt Joep volledig. Het optreden is niet slecht maar de zang komt op sommige momenten wankel over. Zijn opmerkingen tussendoor zijn af en toe grappig maar vooral vreemd en onnodig. Voor een rustig avondje in Camelot is het lage water van Low Tide Island wel zeer geschikt.
Gelukkig komt Phil Friendly de bezoekers even later wakker schudden met een heerlijke rockabilly sound. De teksten gaan over drank en een zeer specifiek aantal vrouwen, uitgevoerd binnen de veilige formules van het genre. De drie Amerikanen zijn voorzien van een vetkuif en Elvis Presley-look. In een klein uurtje geven de ervaren muzikanten zich helemaal over aan de rock-’n-roll en zijn letterlijk niet van het podium te slaan. Zo smeken ze bij afloop om nog een laatste nummer en blijven tussen iedere song reclame maken voor de band. Phil Friendly zal met de onsterfelijke rock voor niemand vervelend zijn om naar te luisteren, maar menig jongeling is na het halve concert uitgetwist. Het chillende publiek in Camelot is al helemaal niet bereid om hun comfortabele kruk te verlaten. De rockabilly sterren voerden de show desondanks super uit.