Al voor de release van haar eerste cd was Lavalu druk met de vele liveoptredens. Na het veelvuldige spelen kwam echter een hele andere wending. “Het was heel tof om op te treden en ‘live’ is ook echt mijn ding, maar ik kwam toen ook tot de conclusie dat ik een andere richting uit wilde met mijn muziek.” Na vijf jaar toeren was het een zware beslissing om haar band los te laten. “Het is op een gegeven moment familie van je en het heeft ook een tijd geduurd voordat ik toe wilde geven een nieuwe kant uit te willen. Uiteindelijk zijn we allemaal vrienden gebleven. Afgelopen weekend heb ik Miguel, waarmee ik veel samenwerkte, en zijn vrouw mogen trouwen.”

Ze is dankbaar voor de creativiteit die de band haar heeft gegeven, maar zoals Lavalu het zelf omschrijft was er “een dorstig verlangen naar iets anders. Ik wilde meer een popplaat gaan maken, terwijl ik met jazzmuzikanten werkte. Toen ben ik op zoek gegaan naar popmuzikanten om mee samen te werken. Al snel ben ik terechtgekomen bij Stefan Schmid, de toetsenist van Zuco 103, die mijn plaat produceert. Met hem ben ik anderhalf jaar lang onderweg geweest om het album vorm te geven.” Samen hebben zij muzikanten gezocht die mee wilden werken aan de nieuwe plaat. Niemand minder dan drummer Bram Hakkens (Kyteman), bassist Daniel Rose (C-mon & Kypski) en gitarist Paul Willemsen (Lefties Soul Connection) stonden haar tijdens de opnames bij. “Zij waren net het water in de woestijn waarin ik verkeerde. Ik kreeg van hen precies de antwoorden waarnaar ik op zoek was. Het werd veel gemakkelijk om de juiste sound te vinden, omdat zij dat gewend zijn.”

HOPE or Liquid Courage werd goed ontvangen, al dan niet met een kritische kanttekening. De technische complexiteit vroeg de luisteraar om het album meerdere keren te beluisteren, voordat het echt begrepen kon worden. Eerlijke, persoonlijke niet-doorsnee popmuziek moet het gaan worden. Zij noemt het dan ook zelf ‘heartfelt popmusic with a twist’. “Ik ben best wel diep gegaan in dat jaar met die keuze en dat ging ook met veel pieken en dalen. Het hele proces van afscheid nemen en de eenzaamheid die ik in mijzelf tegenkwam, komen in het album terug. Door keuzes te maken, confronteer je jezelf. Ik kwam ook kanten van mijzelf tegen die ik helemaal niet leuk vond. Dit alles is wel een bodem geworden voor heel veel liedjes. Anders dan het vorige album is dit geen verzameling van nummers die gedurende de tijd zijn ontstaan. Het is een meer persoonlijke beleving.”

Door de toegankelijkheid van het genre denkt Lavalu het publiek beter te raken. “De voorgaande nummers waren veel geconstrueerder. Ik ben nu naar een eenvoud gegaan in vorm en tekst. Daarmee ben ik naakter in mijn belevenissen, omdat ik niet meer kan schuilen achter intelligente wendingen in de muziekstukken. Hopelijk kunnen de luisteraars zich beter identificeren met dat waar ik doorheen ben gegaan.” Ze heeft hierbij veel sturing gehad van Stefan en Paul. Zij zorgden ervoor dat de essentie van de nummers naar voren werd gebracht. “Stefan is ook intensief bezig geweest als zangcoach. Hij kon mij gerust twee dagen over een zangopname laten doen. Dit was best heftig aangezien de nummers mij zelf ook raakten en ik het keer op keer herbeleefde. En daar heb je niet altijd zin in,” lacht ze terugkijkend.

Op het moment van het interview kan men er niet omheen; Lavalu is zwanger en verwacht over twee maanden te bevallen. Op de vraag hoe het voelt om daar dan toch met z’n tweeën te staan, vertelt ze: ”Muziek maken is mijn grootste passie en dan ben ik ook het meest open en eerlijk. Hoe klein het kindje ook is, die passie en emotie krijgt ze mee. Dat vond ik wel heel bijzonder. In januari heb ik een klein solo-optreden gegeven. Het is wel heel speciaal om dat zo met je kindje te delen.”

De cd wordt met een huiskamertour gelanceerd, waarbij Miriam Moczko (een duizendpoot: van viool tot orgel en zang) en Peter Lada (gitaar en zang) haar vergezellen. Zij zijn op het album als achtergrondvocalen te horen. “Zo’n huiskamertour past perfect bij de persoonlijke teksten op dit album. Je moet je voorstellen dat je in een intieme setting van ongeveer dertig man staat te spelen. Daardoor creëer je meer gevoel en wordt het persoonlijke juist benadrukt.” Voor de festivals en grotere optredens is zij nog op zoek naar de juiste bassist en drummer, zodat de plaat in al zijn recht naar het publiek gebracht kan worden.

Na haar zwangerschapsverlof zal Lavalu in oktober beginnen met enkele optredens en in november zal ze op Kickstarter.com de laatste loodjes via crowdfunding afronden. We moeten dus nog even tot februari 2013 wachten, totdat wij kunnen genieten van het nieuwe album en de bijbehorende (huiskamer)concerten. Zij nodigt jullie van harte uit om een ‘like’ op de Lavalu Facebook-pagina te plaatsen om in aanmerking te komen voor zo’n intiem concert. Lavalu gaat er straks weer flink tegenaan!