Het radioprogramma Campus On Air bereikte het afgelopen seizoen met meer dan dertig uitzendingen op Nijmegen 1 een groot publiek van muziekminnende studenten. Het succesvolle seizoen liep ten einde en dat was reden voor een feestje! Voor het eerst haalde het radiostation zijn artiesten uit de studio en zette ze op het podium in de Nijmeegse Wunderbar. Met Maud Gorissen, Wolves Dressed in Sheep en The Reflecting Elephants bevestigde Campus On Stage waarom wij van muziek houden.

Na een vrolijke aankondiging van Campus On Air opent de jonge singer-songwriter Maud Gorissen op een oude gitaar. Ze heeft een mooie stem die fijn in het gehoor ligt en toch prikkelt. Het roept de sfeer op van een wandeling langs de kust op een mooie herfstdag, met eenmalig een bluesnummer tussendoor. De inspiratie van de indie-folkband Bon Iver is zo duidelijk te horen dat het bijna gecoverd lijkt. Maud biedt helaas niet genoeg afwisseling om de aandacht van het publiek vast te houden en het rumoer van de volstromende Wunderbar te overstemmen. Haar muziek klinkt aardig, maar blinkt niet uit. Deze muzikante heeft nog veel te leren.

Dan is het tijd voor de vrolijke indie-folk van de drie mannen en zangeres van Wolves Dressed in Sheep. Met twee gitaren en een banjo swingt de poppy folk net boven het luide gejuich en gepraat in de stampvolle zaal uit. Ondanks het norse gezicht van de zangeres klinkt de muziek uiterst opgewekt. Haar stemgeluid is vaak wat schel en weet het rumoer redelijk te overtreffen. Helaas zijn de geluidboxen in het midden van de zaal nooit aangesloten, wat het bereik van de muziek erg belemmert. Het is maar goed dat veel fans het nummer Out hardop kunnen meezingen. Als zangeres Nicole Jansen er een minikeyboard bij pakt, is het plaatje helemaal af.

Als laatste act treden The Reflecting Elephants op. Voor wie ooit de Sunday Sessions in de Wunderbar heeft bijgewoond, zijn Charl Delemarre en Robert Siroen geen onbekenden. Vanavond versterkt door twee extra bandleden van de Arnhemse Leeways, Timothy Riley op basgitaar en Amir Katevushnik op drums, klinkt deze singer-songwritermuziek krachtiger dan ooit. Het openingsnummer Street Foxes zet meteen de toon voor het energieke optreden. De microfoon van Charl had luider gemogen, maar de geluidstechniek laat dit niet toe. Gelukkig vindt hij zelf de balans tussen zijn stem en gitaargeluid en houdt ook de drummer hier rekening mee. Op de cover van Eric Claptons Can’t Find My Way Home na spelen ze eigen nummers met een unieke twist; van verrassende reggaebeats tot een aantal goede improvisaties van Robert op de elektrische gitaar. Dan verlaat de band het podium en speelt Charl drie nummers solo. Zijn voorzichtige verzoek om stilte maakt de Wunderbar geen decibel rustiger, dus zet Charl extra power in – met succes, want ondanks het wegvallen van de band boet hij niet aan overtuigingkracht in. Het nummer Voices In My Head heeft hem een plaats in het nieuwe BNN-programma De Beste Singer-Songwriter van Nederland opgeleverd. Op luid verzoek van het publiek geeft de band nog een spontane toegift.

Alle muziek van Campus On Stage zou beter uit de verf komen als het geluid in de Wunderbar beter was. Gelukkig geven de artiesten alles om er een geslaagde avond van te maken, die afgesloten wordt met een gevarieerde dj-mix – van pop tot hiphop, van dubstep tot balkanbeats. Nu hebben we alles wel gehoord, dinsdag gaat de radio aan met Campus On Air.