Meer muzikanten dan vonken bij Che Sudaka
De weide voor het hoofdpodium is opvallend rustig wanneer Che Sudaka begint. Dit is verrassend aangezien de muziek uitnodigend is voor vele verschillende luisteraars. De ‘Sudakas’ mengen traditionele Zuid-Amerikaanse muziek met vele stijlen zoals ska, reggae en wereldmuziek. Met het zonnetje vandaag is het een perfecte middag voor een zomers feestje. Maar de band lijkt op de automatische piloot te spelen. Er staan veel muzikanten maar de vonken spatten er niet echt vanaf. Hierdoor verdwijnt de muziek vrij snel naar de achtergrond. De festivalganger drinkt nog eens een biertje of houdt een pitstop in het gras. Maar een echt feestje wordt het niet.
Zwarte Cross: de weide is weer bijna van de koeien
De Grazersroute dag 3
3voor12 gelderland was daar waar het gras ooit nog groen was. Daar keken en luisterden we naar Che Sudaka, Racoon, Fiddlers Green, Chef’ Special, Rilan & the Bombardiers en Jovink & de Voederbietels.
Racoon heeft geen trucjes nodig
Het Zeeuwse Racoon heeft de laatste jaren de harten van de Nederlandse popliefhebbers met veel overtuiging veroverd. De band heeft de plek op het hoofdpodium dan ook dubbel en dwars verdiend. Vrijwel foutloos spelen is aan deze mannen al een decennium toevertrouwd dus daarop valt erg weinig aan te merken. Waar wel een kritische noot over geplaatst kan worden is de podiumpresentatie. Om als voorbeeld te nemen, het nummer My Town, een gevoelig juweeltje waarin het gehele publiek zich kan herkennen. Zanger Bart zorgt er echter met zijn ‘publieksparticipatie’ voor dat het nummer al zijn intimiteit verliest. Een band als Racoon heeft dit soort trucjes niet nodig. Laat je muziek spreken want Racoon heeft lange monologen en klapmomentjes niet nodig.
Chef’ Special spreekt de weergoden tegen met een briesje
Buiten lopen de temperaturen op tot heus zomerweer. Waar de gemiddelde Nederlander de weergoden al maanden smeekt om een dagje zon, vluchten honderden Zwarte Crossers de Megatent in voor wat schaduw. Het frisse windje dat door de voor de helft gevulde tent waait is vergelijkbaar met de muziek van het snel opgeklommen Chef’ Special. De laidback popmuziek met een reggaetintje verkoelt de zonschuwe jeugd, die het vervolgens weer warm krijgt door te gaan touwtjespringen en volleyballen met ballonnen en opblaasbare krokodillen. Na een uurtje onthaasten met lekkere meedein-hitjes kan het publiek weer fris de sauna in.
Rilan & The Bombariers maakt er het beste van
In de vooravond vervangt Rilan & The Bombariers de Amerikaanse sixties rock-‘n-roll-soul van Eli Paperboy Reed & The True Loves. Het is leuk om naar te kijken, het klinkt funky en er wordt hier en daar geheupwiegd. Maar ondanks de vergelijkbare naam, komt Rilan met zijn band niet heel dicht in de buurt van de sixtiessoul van ‘The Paperboy’. Rilan & The Bombardiers is prima opvulling in het programma en de Haarlemmers proberen er het beste van te maken. Voor een band die koud een half jaar bestaat en die met slechts één single op zak de joekel van een Megatent moet bespelen is respect absoluut op zijn plaats.
Fiddler's Green als een stier in de wei
Een grote man met een stierenkop betreedt het podium. Hij kondigt de band aan onder een aanmoedigend ritueel. Vervolgens gooit hij zijn masker af en komt de rest van de band het podium op. Het zeskoppige gezelschap zet het eerste nummer in. Het publiek kijkt nog even de kat uit de boom. Wederom wordt de stierenman ingezet, maar ditmaal zonder masker en met twee grote bekkens. Hij rent tussen de bandleden door en klapt tot je oren ervan suizen. Zijn gezicht staat in alle mogelijke standen en dit werkt op de lachspieren. Het ijs is gebroken en er vormt zich in no-time een pit. Dit is niet zo verwonderlijk, de up-tempo Ierse folkrock leent zich er prima voor. De bandleden stralen plezier uit en spelen met het publiek. Het ruim anderhalf uur durende optreden duurt werkelijk geen minuut te lang. Fiddler's Green bewijst een waardige afsluiter te zijn van een prachtig Zwarte Cross-weekend in de Megatent.
Jovink & de Voederbietels sluit perfecte Zwarte Cross af
Aan al het goede komt een eind, maar niet voordat Jovink & de Voederbietels het liveprogramma van het festival in stijl hebben afgesloten. Cohen, Goliath, Mongo en Bökkers, zoals de twee Hendrik-Jans, Gijs en Hans zich noemen, spelen zoals als ieder jaar de weide nog een keer plat. Met voornamelijk covers in het plat Achterhoeks van uiteenlopende rock-‘n’-rollmuziek, entertainen ze de boeren, burgers en buitenlui nog voor een laatste keer. Hierna kan iedereen nog even afdansen op de Dansvloer, meezingen in de Undercovertent of thuis lekker zijn roes gaan uitslapen.