PolderPop anno 2012: groot geworden door klein te blijven

Aan het principe is de afgelopen 23 jaar weinig veranderd

Erik Nijsten ,

In het dorpje Leuth gaat op zondag 12 augustus in de prachtige Ooijpolder de 23e editie van PolderPop van start. Het gratis festival heeft door de jaren heen al heel wat aantrekkelijke bands weten te strikken. Zo gaven De Gigantjes, De Staat, Krach en Black Bottle Riot bij eerdere edities acte de présence, en staan er ook dit jaar weer mooie namen op het affiche. Tijd om Erik Brugman, één van de mannen die al vanaf de eerste editie van PolderPop bij het festival betrokken zijn, eens aan de tand te voelen.

Dit is al weer de 23e editie van PolderPop. Kun je iets vertellen over de ontstaansgeschiedenis van het festival?
PolderPop is ontstaan vanuit jongerencentrum Kakatoe in Leuth. In een kelder werd daar wel eens muziek gemaakt en wij wilden het dorp laten zien wat het jongerencentrum nu precies deed. Daarnaast wilden we nieuwe bandjes een podium bieden. De eerste drie jaar organiseerden we PolderPop alleen vanuit het jongerencentrum in Leuth. Daarna werkten we drie jaar lang samen met een ander jongerencentrum uit het nabij gelegen dorp Kekendom. Het festival werd toen letterlijk in de polder gehouden. Uiteindelijk zijn we daar toch weer vanaf gestapt. Organisatorisch was het heel onhandig. Er was daar namelijk echt helemaal niets, geen water, niets. Vervolgens vond het festival om en om in Leuth en Kekendom plaats. Sinds 1997 organiseert Stichting Kaketoe het festival zelfstandig in Leuth. Dit is nu het vierde jaar dat PolderPop achter het oude zwembad wordt gehouden. Dat wordt in de toekomst verbouwd, maar voorlopig mogen wij nog van deze plek gebruik maken. Aan het principe dat 23 jaar geleden ontstond is vandaag de dag niet zo veel veranderd. Ook in 2012 willen wij bands een podium geven om in de polder te komen spelen.

Wat was voor jou de meest bijzondere gebeurtenis of ervaring de afgelopen jaren?
Het eerste festival was al zeer bijzonder. De gitarist van De Gigantjes werd toen verliefd op de barkruk. Haha, het was een Amerikaanse barkruk of iets dergelijks, en hij heeft dat ding nog een aantal jaren meegenomen naar andere optredens. Qua programmering was 2001 heel bijzonder. De toen nog onbekende band 16 down en singer-songwriter Michael de Jong gaven toen een paar prachtige optredens weg. Ze overdonderden de hoofdact, Mike & the Mellotones, toen zodanig dat die niet wisten of ze nog moesten gaan spelen.
   
Er treden veel wat onbekendere bands op. Hoe komt jullie programmering tot stand?
Wij krijgen veel verzoekjes van bands om te mogen spelen op PolderPop. Bewust kiezen wij ook bands uit die nog niet bekend zijn. Bovendien hebben wij ook niet het budget om bands te programmeren die al zijn gearriveerd. Dat is ook de sport; wij hopen elk jaar bands te pakken te krijgen waarvan wij denken dat die een mooie toekomst hebben. We proberen ook overal bandjes mee te pikken.

Wat waren voor jou de groeidiamanten en de missers van de afgelopen jaren?
Vorig jaar hadden we met onder andere Birth of Joy, Are You A Lion en The Fudge echt een paar mooie diamanten. Birth Of Joy speelde uiteindelijk nog in het voorprogramma van De Staat. Deze band stond op zijn beurt in 2008 ook nog op het podium van PolderPop. Dat is ook het mooie van het festival. Soms zien we leden van bands weer terugkomen bij andere bands of zelfstandig als singer-songwriter. Andere keren verdwijnen de leden of bands echter ook weer snel. Voor mij persoonlijk waren De Haarborstels in 1999 een echte misser. Zij hadden een fantastische demo uitgebracht, met krachtige Nederlandstalige muziek. Op het podium bleken ze echter maar drie nummers in die stijl te hebben geschreven. De rest was echt hopeloos. Een andere misser was het optreden van de band Albert. Dit lag echter niet aan de band. Die bestond stuk voor stuk uit goede muzikanten, maar de geluidsman die zij hadden meegebracht was echt compleet van de wereld. Dat optreden werd dus echt heel slecht. Na afloop kwam de band verhaal halen over het geluid. Toen wij vertelden dat het toch echt aan hun geluidsman lag stuurde de band hem direct de laan uit.

Dit jaar is er voor het eerst een 3voor12 gelderlandpodium, waarop zes Gelderse bands optreden. Hoe en waarom is deze samenwerking tot stand gekomen?
In het verleden hebben wij wel vaker met twee podia gewerkt. Zo hadden we twee jaar een podium waar hele jonge bands mochten komen spelen, het zogenaamde Pingopodium. Daar kregen jongeren tussen de 13 en 23 jaar uit zeven gemeenten rondom Nijmegen de mogelijkheid om te spelen op een lokaal open podium. Vanuit iedere gemeente kwam er dan een act naar het Pingopodium op PolderPop. Dat project stopte echter. Omdat er in een eerder stadium al eens over een 3voor12 gelderlandpodium is gesproken, kwam dat dit jaar prima uit. Voor PolderPop werken twee podia gewoon goed. Op deze manier kunnen er meer bands spelen zonder pauze. Er is immers zo veel talent in Nederland en in Gelderland dat je bijna nergens ziet of hoort. Uit deze pap proberen wij de krenten te halen. Daarnaast houd je met twee podia de mensen op het terrein. Buiten de vaste bezoekers komen er namelijk ook veel mensen langs die toevallig in de buurt zijn. Doordat er nu op twee podia om de beurt bands spelen, blijven deze mensen ook langer.

Tot slot: stel, de Ooijpolder wordt helemaal onder water gezet, net zoals de Hedwigepolder misschien te wachten staat. Wie of wat mag mee worden teruggegeven aan het water?
Grootschaligheid en megaprojecten. Of dat nu megafestivals of bedrijven zijn, dat mag je zelf invullen. Ik ben van de kleinschaligheid.

Het terrein gaat zondag 12 augustus om 13:00 uur open en de eerste band begint om 13:30 uur. De entree is gratis.