Succesvolle Popronde in Wageningen

Hollandse Nieuwe weten te overtuigen

Tekst: Corrie Heida / Foto's: Eric Veltink ,

Het rondreizende bandjesfestijn Popronde streek afgelopen donderdag neer in Wageningen. In ‘kollectief’ café De Overkant was een heus 3VOOR12 Hollandse Nieuwe-podium met optredens van Bombay Show Pig, G.O.T.V. en Represailles. Ook in de overige zalen droop het van nieuw talent. 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen was erbij.

Hollandse Nieuwe weten te overtuigen

Het rondreizende bandjesfestijn Popronde is deze keer  in Wageningen neergestreken. In ‘kollectief’ café De Overkant is wederom een heus 3VOOR12 Hollandse Nieuwe-podium opgesteld, met vanavond optredens van Bombay Show Pig,  G.O.T.V. en Represailles. 

Bombay Show Pig opent de Hollandse Nieuwe avond in ‘collectief’ café De Overkant. Het uit Den Haag en Amsterdam afkomstige trio omschrijft zichzelf als indie/ noise en daar is geen woord van gelogen. De muziek is stuwend en wordt gekenmerkt door zware, rauwe, gitaren en harmonieuze samenzang tussen de drie bandleden.  

Een bassist ontbreekt, maar die mis je geen moment. Het is niet alleen de gitarist, - varkensmasker op z’n gezicht -  die ter compensatie al zijn effectpedalen inzet; alle nummers kennen namelijk veel elektronica-invloeden. Deze toevoeging geeft de muziek een flinke meerwaarde, de spreekwoordelijke slagroom op de taart. Het leven kan soms simpel zijn: Bombay Show Pig maakt gewoon een prettige pot herrie. Nog nooit klonk meerstemmig ‘lawaai’ zo goed. 

G.O.T.V. is de volgende Hollandse Nieuwe die bij het publiek in de smaak hoopt te vallen. Deze stonerband uit Leiden wordt wel eens vergeleken met Queens Of The Stone Age, maar heeft in Wageningen opstartproblemen. De zang is in eerste instantie niet goed te horen en dan zijn er nog de twee gitaren en bas die nog even gestemd moeten worden.  

Wie de band echter de kans geeft om op stoom te komen, wordt daarna gelukkig wel beloond. Waar de eerste nummers ontoegankelijk klinken en G.O.T.V. zelf ook niet al te enthousiast op het podium staat, hoor je in de laatste nummers de kwaliteit. Die kwaliteit uit zich in de goede opbouw van de muziek, het strakke spel, de vele ritmewisselingen en de gitaren die lekker gruizig en vuig klinken. De eindsprint komt alleen net iets te laat: bij het laatste nummer begint het pas echt te broeien in de zaal.