Rond negen uur verschijnt de Deense schone en tevens frontvrouw van The Asteroids Galaxy Tour op het podium. Tijdens het eerste nummer Hero verschuilt Mette Lindberg zich nog achter haar enorme zonnebril. Deze wordt gelukkig verwijderd en de zangeres blijkt een lieve doch ondeugende indruk te maken. De vergelijking met de IJslandse ballad-heldin Björk is snel gemaakt, niet alleen door haar uitstraling, maar ook door haar stemgeluid.

De muziek is daarentegen erg funky en dansbaar, dat pikt de zaal al snel op. Er wordt genoten van de jazzy trompetklanken en het groovy tempo van de band. Een band? Ja, dat zou je bijna vergeten! Ze zijn met zijn zessen, maar de overige muzikanten spelen allen in dienst van de blonde nachtegaal. De toetsenist doet de bandnaam eer aan; het keyboard klinkt buitenaards en de langharige rocker lijkt met zijn hoofd ook op een andere planeet te zijn. De formatie swingt de pan uit en de Amy Winehouse-achtige uithalen worden door Mette live wel gehaald.

De song The Sun Ain’t Shining No More lijkt qua ritme, tempo en zang- en gitaarstukjes ontzettend veel op Walking On The Sun van Smash Mouth. Research op het wereldwijde web wijst uit dat ik niet de enige ben die deze mening is toegedaan. Laten we het erop houden dat ze het zo bedoeld hebben. De klanken van de koebel leiden de tot nu toe enige hit in van de band in Nederland. Het nummer Around the Bend klinkt de meeste aanwezigen als muziek in de oren. Wat het publiek betreft is de zomerhit van 2009 geboren!

Wat erg opvalt is het wisselen van instrumenten door de bandleden. De gitarist bespeelt ook het keyboard en de basgitaar. De bassist is tevens toetsenist en de trompettist is soms percussionist. De verandering van bandopstelling gaat totaal niet ten koste van de vaart van de show en de kwaliteit van de muziek. Die twee aspecten zijn prima in orde, al moet wel gezegd worden dat de muziek, op de zang na, geen technische hoogstandjes bevat. De sound van nummer Bad Fever heeft verdacht veel weg van die van Gorillaz. Het begint steeds meer te lijken op een muzikaal mengelmoesje dat werkt!

Als het bonte gezelschap het podium verlaat, klinkt er al snel een ‘we want more!’ vanuit de zaal, die gretig door het merendeel van het publiek meegeschreeuwd wordt. De muzikanten keren terug zoals het hen betaamd en met de woorden “To the evening!” begint de band aan de toegift. Het heerlijke liedje Sunshine Coolin’ is een mooi cadeautje voor het dankbare publiek.

Na de show krijgt met name de zangeres erg veel aandacht en is het inschrijfformulier voor de mailinglist binnen no-time vol. De band heeft met hun funky zomermuziek blijkbaar aardig wat mensen weten te enthousiasmeren. Toch overheerst bij mij een dubbel gevoel: het was een erg leuk en goed optreden, maar het bevatte ook veel ‘fragmenten’ van bands die zich al bewezen hebben… Het hoofddoel van de zwoele zondagavond is in ieder geval bereikt: het publiek heeft zich kostelijk vermaakt!