Het is al een poos een feit: de rockscene bloeit volop in Nijmegen. Getalenteerde bandjes schieten als paddenstoelen uit de grond en worden ook (inter)nationaal opgepikt, met De Staat natuurlijk als voorlopig hoogtepunt. Voorlopig, want wat het publiek vanavond voorgeschoteld krijgt is van een dermate hoog niveau dat meer Nijmeegs succes onvermijdelijk is. Met Nijmegen Rock City (NRC), het nieuwe platform voor Nijmeegse bands en muziekliefhebbers, worden de kansen hierop alleen maar groter.

De kick-off van NRC gaat van start met de door Navarone zelf benoemde ‘Barock ’n’ Roll’, een niet misplaatste omschrijving. Niet in de laatste plaats vanwege de kekke presentatie van de band, maar toch vooral vanwege de muziek: zwierige rock in de stijl van Led Zeppelin en meer hedendaagse bands als The Answer.

Navarone verkeert in bloedvorm vanavond. Waar de band voorheen nog wel eens te betrappen viel op nonchalant spel en onnodige uithalen van zanger Merijn beperkt men zich vanavond tot de kern. Er wordt zeer strak en puntig gespeeld met het geweldige nummer December als uitblinker. Het echte hoogtepunt wordt voor het einde bewaard in de vorm van een nieuw nummer, een gewaagde keuze van de band die echter zeer goed uitpakt. De afsluiter, gedragen door een übervette zware en lome riff, wijkt overduidelijk af van de rest van de set en Navarone bewijst met deze nieuweling écht te kunnen beschikken over een eigen smoel.

Het nieuwe nummer van Navarone is een mooie opmaat voor de zwaar rockende stoomwals die Black Bottle Riot (BBR) is. De heren rocken de Black Bottle Ballen al een tijdje uit de broek en vanavond is het niet anders. De southern-rock klinkt gesmeerd en Merleyn wordt getrakteerd op een set waar de rednecks van Five Horse Johnson, de meesters van de zware en zompige bluesrock, nog een hele grote punt aan kunnen zuigen. Het nieuwe materiaal dat gespeeld wordt, toont aan dat BBR nog veel meer in zijn mars heeft en duidelijk niet bang is het muzikale spectrum te verbreden. Zo leunt een van de nieuwe nummers zwaar tegen de Clutch-groove aan, mede dankzij het pompende spel van bassist Jaap. Al met al een trefzeker optreden van BBR. Het akkefietje met de gitaarversterker doet hier niets aan af,  maar bewijst juist dat BBR een uitermate goed geoliede machine is.

Na een intro dat eigenlijk te lang duurt betreden de strak in het pak gestoken mannen van Barbarella het podium. De band komt wat stroef op gang, maar na de ietwat overbodige Nirvana-cover gaat het los met groovend en heerlijk vuig spel. Barbarella klinkt met name in de spacey instrumentale passages als het Eindhovense 35007 in het kwadraat (- een mooi symbolisch gegeven voor vanavond zullen we maar zeggen).

Het fuzzpedaal is duidelijk het favoriete speeltje van de band en Barbarella verstaat de kunst van de, voor zover die bestaat, ware stonersound. Er wordt vooral ook heel hard gespeeld; het nummer Monobeep mag na vanavond worden omgedoopt tot Monopiep. In de aankondiging voor vanavond werd beloofd dat Nijmegen zou schudden op haar grondvesten, Barbarella zorgt ervoor dat in ieder geval de omliggende kroegen mee kunnen genieten van een strak en bij vlagen overweldigend optreden, al mag het enthousiasme er nog wel wat meer vanaf spatten.

Hulde en complimenten voor de  initiatiefnemers van NRC die vanavond aan elk detail hebben gedacht, van de backdrop met het NRC-logo tot aan het personeel van Merleyn dat gekleed gaat in rode NRC-shirts. Als deze avond representatief is voor wat NRC ons nog gaat brengen dan gaat de liefhebber van stevige rock nog een mooie tijd tegemoet! Het was een gezellig en vooral rockend feest. Om in stijl af te sluiten: al mot ik krupe op bloate voete goan, ik wil nog ene keer noar Nijmegen Rock City goan!