De uit Ede afkomstige Lynn opent deze Camelot Live! Schuchter vertelt ze ons waar haar eerste liedje over gaat: over uit huis gaan, bijvoorbeeld een half jaar naar Engeland. En zo zijn al haar liedjes. Uit het leven gegrepen van een studente. Een schattig en dromerig meisje, want de combinatie van haar hoge stem, groene polkadot-jurkje en de inhoud maakt haar een beetje popperig. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar het zingen in de hoge registers gaat helaas een beetje vervelen. Het is niet vals en ze is goed te verstaan, het wordt nooit echt spannend, maar ik denk eigenlijk dat ze het best kan.

Ze begeleidt zichzelf op gitaar of piano. Gezeten aan de piano maakt ze minder oogcontact en kijkt ze vooral naar haar handen, maar dan komt er wel een kracht in haar stem die we niet eerder hoorden die avond. Het smaakt naar meer, maar het zet niet door. Toch jammer. Misschien komt het nog, ik hoop het. De dagboekachtige liedjes zullen dan misschien wel gaan over andere thema’s zoals een baan zoeken en kinderen krijgen. Maar als ze maar net zo worden opgeschreven als nu, komt het helemaal goed.

Het wordt later op de avond. Later betekent meer bier dus meer toiletbezoek. Als Madame Perdu begint, valt het op hoe lastig dat eigenlijk is, want om te plassen moet je langs de band naar boven. Madame Perdu is een ensemble met onder andere een staande bassist, violiste en een saxofonist. Het is even wennen na al die ingetogenheid van Lynn, want Madame Perdu maakt een mix van klezmer, zigeuner, ska en bruiloftsmuziek. De zanger ziet eruit alsof hij overdag accountant is en ’s avonds droomt van een leven als muzikant. Waarschijnlijk is dat ook zo, want hij is niet echt een goede zanger. Maar de teksten zijn leuk en bevatten grappige taalvondsten. 

Tijdens het optreden komt de zanger van de Utrechtse band komt steeds meer los. Dat kan ook aan de biertjes liggen, want hij drinkt behoorlijk wat moed in. Zelfs het drankje van een bandlid moet eraan geloven. Ach, het maakt ook niet uit. Hij durft wat meer uit te halen en komt daardoor ook boven de band uit. Er wordt zelfs gedanst. Het maakt me vrolijk en ik grinnik om de bespiegelingen over het meisje van de slagerij en hangbuikzwijnen.

Al met al is het dus een gezellige avond met gevarieerde muziek. En dat allemaal gratis, zo bij mij om de hoek op de Grote Markt in Nijmegen. Reden genoeg om het programma in de gaten te houden en er eens vaker langs te gaan.