Veel mensen in Arnhem kennen Miriam Moczko als 'het meisje met het roze haar'. Naast regelmatige optredens met de band Chicadelic (shock-chansons) is het nu tijd om ook het solopad op te gaan. Haar debuut-cd 'Solo' wordt gepresenteerd in café Barok in Arnhem op een avond dat de mussen dood van het dak vallen, zo warm is het. Toch zijn er veel mensen op af gekomen, een teken dat Miriam wel een potje kan breken in het Arnhemse.

Qua stijl past Miriam Moczko in het rijtje pianozangeressen als Tori Amos en PJ Harvey (het album White Chalk). Tijdens de presentatie worden natuurlijk alle nummers van de cd gespeeld. Appletree is het eerste liedje en meteen valt op hoe zuiver haar stem klinkt. Dit is ook een compliment voor haar mixer, want die zorgt onder moeilijke omstandigheden voor een kraakhelder geluid. Daarna volgt Samamila, wat begint met een expressief piano-intro dat naast bovengenoemde invloeden onmiddellijk herinneringen oproept aan Kate Bush. Het pianospel van Miriam Moczko mag er zijn. Hoog, laag, snel, langzaam, er zit veel variatie en lyriek in. Daarbij schuwt ze niet om bij moeilijke passages gewoon door te blijven zingen. Zo bouwt ze regelmatig de spanning goed op. Wel kan haar stem in de lagere regionen nog wat groeien.

Bij het derde liedje Push And Pull voegt beatboxer en zanger Maxim Argilagos zich op het podium. Hij blijft de rest van het optreden regelmatig meespelen, waarbij zijn Loop Station voor verrassende effecten zorgt. Na een cover van Hurt (Nine Inch Nails), wederom met backing vocals, is het tijd voor het mooiste liedje van de avond. More Than We Take groeit dankzij de combinatie van piano, geloopte backing vocals en een gesampelde beat naar een fraaie climax, ondanks kleine onzekerheden in de backing vocals. Tourist is een ouder liedje over mensen die zich niet thuis voelen in een ander land. Hierna volgen twee nummers met 'special guest' Marielle Woltring (Lavalu), die de achtergrondzang verzorgt in All In One en Our Borders. De stemmen van beide vrouwen vullen elkaar mooi aan. Als toegift wordt Hope There's Someone van Anthony and the Johnsons gespeeld. Een reprise van More Than We Take, ditmaal vlekkeloos en met meer kracht gezongen, sluit de presentatie af.

Miriam Moczko hoeft zich geen 'tourist' te voelen, want de van oorsprong Duitse, die in Arnhem de ArtEZ-opleiding heeft voltooid, is helemaal ingeburgerd.