Op deze dinsdag 13 januari gaat in het CultuurCafé aan de Radboud Universiteit het nieuwe seizoen van Kaf en Koren van start. Ondanks het slechte weer is het CultuurCafé goed gevuld, en niet alleen met de bands en hun sympathisanten. In deze eerste voorronde van de bandjescompetitie zijn drie heel erg van elkaar verschillende bands te zien. Met de muzikale variatie komt ook een meningsverschil om de hoek kijken. 

Protocol Novikov bijt het spits af. En het is een indrukwekkende spits. Hoewel de muzikale bezetting minimaal is met een zanger met óf gitaar óf accordeon, en een toetsenist die af en toe een gitaar bij de hand neemt, is de podiumpresentatie maximaal dankzij de visuele effecten op het scherm. Het werk van de vj onderstreept de muziek van Protocol Novikov. Hoewel ik er nog steeds niet achter ben of ik het heel erg goed vind, is het in ieder geval zeer apart, verontrustend, vernieuwend en kil. Protocol Novikov lijkt op een kruisbestuiving van Einstürzende Neubauten en Jacques Brel. Het industrial-karakter van de muziek en de ogenschijnlijk absurde teksten kunnen zo uit de mouw van een nog jonge Blixa Bargeld zijn. Het Franstalige chanson-karakter heeft veel weg van een Brel die als duivelse dienaar de komst van zijn heer ontvangt. Pluspuntjes krijgt Protocol Novikov voor hun nieuwste liedje over bandjescompetities waarin naast Anthony Kiedis en Dave Grohl ook de concurrenten van de avond ‘gedist’ worden. Minpuntjes krijgen ze voor de niet al te krachtige stem van frontman Didier Hodiamont. Uiteindelijk kun je het optreden in een vraag samenvatten: waar vind je nog een Duits- en Franstalige industrial-band van Nederlandse bodem in een studentencafé?

Het tweede bandje van de avond, AnderLicht, zal mij bijblijven als een spelfout of een slechte woordgrap. Dit nederpopkwintet bestaat uit louter brave jongens die allemaal een beetje saai ogen. Hun muziek is echter technisch goed, zeer toegankelijk en ook aanstekelijk als je eigen muzikale standaard niet al te hoog is. Mijn eerste indruk is er een van de soort "tja...", voorafgegaan door een diepe zucht. Met een bandje dat alle open deuren van de muziekindustrie intrapt heb ik helemaal niets. Naast de 45-in-een-dozijn-popmuziek zijn er te veel liedjes over meisjes en te veel semi-grappige liedjes over meisjes. O ja, en dan het laten meeklappen van het publiek. Zeer bevorderlijk voor de sfeer in het café, maar verder? Zelfs met een paar biertjes op is dit optreden voor mij weinig inspirerend. Is AnderLicht een ander licht? Meer een snel uitgebrande kaars. Ach, als gangmaker voor carnaval in een café in Brabant zijn ze wel geschikt.

Ten slotte is er nog Pandora´s Box, dat zomaar begint zonder enige aankondiging. Misschien gebeurt dit omdat het café al massaal is uit- en leeggelopen. Wederom staat er een technisch goede en strakke band op het podium, maar het kan mij tijdens de eerste helft van hun optreden niet bekoren. Al snel gaat mijn aandacht uit naar een jongen en een meisje die zo hard met elkaar staan te zoenen dat ze met hoogste spoed een slaapkamer nodig hebben. De rock van Pandora’s Box is niet heel spannend, en standaard voor het genre ondanks dat zij door twee zangeressen en twee saxofonisten begeleid worden. De saxofonisten zijn echter niet te horen, wat heel jammer is. De toegevoegde waarde van deze twee blazers wordt daardoor niet duidelijk. Ook de twee zangeressen hebben geen echte toegevoegde waarde. Gelukkig weet Pandora’s Box het tij te keren na hun langzaamste en vervelendste nummer. In een keer swingt en rockt het en wordt het allemaal heel erg plezierig. Hoewel Pandora’s Box niet erg origineel is, weten ze met de tweede helft van hun optreden de langzaam opkomende vermoeidheid weg te wassen. En het zoenende meisje van daarnet danst nu heel erg dicht en verlokkelijk tegen een andere jongen aan.

Kort daarop maakt de jury de uitslag bekend. Pandora’s Box krijgt 64% koren toegekend voor een degelijk optreden. Protocol Novikov krijgt 68%. Een van de kritiekpunten van de jury is, naast de eerder geconstateerde vlakke zang, de ontbrekende podiuminteractie tussen de bandleden zoals ‘naar elkaar kijken’. Met alle respect, maar de jury moet zich hier afvragen in hoeverre podiuminteractie bij het soort muziek van Protocol Novikov past. Een band als Interpol is live ook heel klinisch en weinig interactief met elkaar. Zouden zij ook net geen 7 van deze jury krijgen? Enfin, dat betekent dus dat Anderlicht de hoogste score krijgt, namelijk 77% koren. Niet omdat zij überhaupt niet origineel zijn of een hoog Nick en Simon-gehalte hebben, maar omdat zij met de clichés spelen. Ik heb geen enkel spel daarmee gezien, maar juist het vasthouden en invullen van alle mogelijke clichés die je maar kunt bedenken. Zo kun je elk clichébandje goedpraten. 
Naar mijn idee heeft de jury er bewust voor gekozen om de toegankelijkste en meest ‘leuke’ (lees: saaie) band alvast een zekere plaats in de halve finale te geven. Zij hebben de kans vermeden om deze aan een band met minder toegankelijke maar wel spannende muziek te geven. Kaf en Koren moet blijkbaar vooral leuk en gezellig blijven. Wat ten koste gaat van het muzikale avontuur en de vernieuwing. Dit soort mentaliteit is de doodsteek voor een breed en gevarieerd muzikaal aanbod.