Voor wie zich afvraagt hoe Autorace klinkt, kunnen een paar namen helpen: Breeders (qua tempo en zangeres met ongepolijst stemgeluid), Velvet Underground (de ‘pratende’ zanger), af en toe Pavement (weer de zanger), Sonic Youth (noise) en Dandy Warhols (de uptempo joligheid). De meeste van deze bands kenmerken zich door hun rammeligheid. Autorace idem. Hun eigen typering ‘avantgarage’ is zo gek nog niet.
Het onlangs op het Amerikaanse Hovercraft-label uitgekomen debuutalbum viel meteen op en bracht het tot Hollandse Nieuwe op de landelijke 3VOOR12. Maar de band is niet helemaal nieuw: Autorace is een soort doorstart van de Arnhemse band Furtips, die al sinds 1991 actief was. Geen beginners, dus. En dat is te horen.
Meteen bij de start van de cd komt de term ‘onnederlands’ in ons op. Dat komt door het genre: je hoort dit in Nederland gewoon niet zoveel. De muziek doet Amerikaans aan en vergelijkingen met de bovengenoemde bands liggen al snel voor de hand. Maar net als je je een idee begint te vormen van de muziek, begint het volgende nummer waar de accenten weer anders liggen. Valt in Really Really Really en Bubble vooral het leuke keyboardspel op, in Golden Ears trekt de zang de aandacht. We speculeren over de vraag of de zangeres bewust op deze manier zingt en hopen dat dit betekent dat ze er ook zo uitziet als Nina Hagen.
Seafood, algae, plasm klinkt als vroege Pavement, en dat maakt ons blij. Het is een behoorlijk geëlaboreerd nummer, dat het idee weerspreekt dat garage automatisch rechttoe rechtaan is. Alhoewel, we hebben het natuurlijk ook over avantgarage. Noisy blijft het allemaal wel, in This Is Not A Sum is de gitaarruis zelfs iets te.
In We Are The Dancing Girls klinkt de zang ineens veel beter dan bij voorgaande nummers. De tweede helft van de cd maakt sowieso een iets sterkere indruk. Kinky thinking monkee underground is ronduit leuk. Vanaf dat punt begrijpen we nog beter waarom de cd is opgepikt door VPRO's 3VOOR12. Over de nummers is nagedacht en de creativiteit spat er vanaf. Overal komt er wel weer een leuke vondst of een bijzondere toevoeging voorbij. Hoe je binnen één genre toch kunt blijven verrassen.
Op het moment dat we concluderen “vooral doorgaan” is het album afgelopen. Het past precies bij de muziek dat net wanneer je denkt “hee, best leuk!”, het allemaal alweer voorbij is. We spreken de wens uit de band binnenkort eens live te zien. De kleine dingetjes waar iemand zich op de cd aan zou kunnen storen (een paar mindere nummers, en af en toe de mix en de zang) kunnen daar overschaduwd worden of helemaal wegvallen. Dit zou live weleens een heel leuke band kunnen zijn! Goed opletten is dan wel het devies, want op een podium denderen ze vermoedelijk nog sneller voort en merk je alleen aan de stofwolken achteraf dat er iets voorbijgeraasd is.