Mummy’s a tree is alweer aan haar vierde cd toe. 'Cadmium' heet het, een prachtig kleinood in een zelfgemaakt hoesje gestoken. In 1996 opgericht als eenmansproject van zanger/gitarist Stefan van den Berg timmert de band er al dertien jaar eigenwijs, eigengereid en kunstzinnig op los.

Captain Zork versus de vergetelheid

Als voorafje is er Marten de Paepe, de oud- Nijmegenaar die het hartstikke goed doet in het land. Marten speelt samen met Chantal die in sommige nummers een harmonium bedient en zijn prachtige nummers voorziet van een iets te zachte tweede stem. Bijvoorbeeld in het sfeervolle Used Cars, dat eigenlijk niet over auto’s gaat.

Mummy’s a tree
is al lang een gelouterde naam in Nijmegen en omstreken en zij bracht in het verleden al Strange Darlings uit. Dit is een album vol aan gotiek refererende pop en het zeer goed ontvangen Loft Music For Millions Yet Unaware, wat inmiddels een avontuurlijke lofi- klassieker is. Werkte Van den Berg in het verleden samen met schipperskind Frank Antonie van Alphen en de producer/arrangeur Frans Haarmeijer, tegenwoordig worden zijn dwarse gitaarchansons stevig omlijnd door Martijn Roselaar op bas en de wat jong ogende Fabian Kraal als slagwerkkoelie.

De presentatie van Cadmium opent met een vertoning van de clip, die de wat dorpse avonturen van Captain Zork laten zien. Het nummer zelf is een prachtige frisse hit en de clip oogt grappig en eendimensionaal.  Wat opvalt in de nummers van Mummy’s a tree zijn de grillige, kraakheldere gitaarlijnen en de pakkende refreintjes. Het zijn duidelijke compacte liedjes die gekenmerkt worden door een fijn soort beroepsamateurisme. Ik hoor invloeden van de Pixies, Radiohead en zelfs stukken die rechtstreeks uit de hoge hoed van Television’s Tom Verlaine lijken te komen. De zang van Van den Berg klinkt af en toe als een jonge Elvis Costello in de dagen dat deze nog een Angry Young Man was.

Maar desondanks lijkt het Van den Berg niet echt te lukken om de luisteraars mee te nemen in zijn jongensachtige fantasiewereld. Misschien is het daarvoor nog te vroeg op de middag. Wel geeft hij de aanwezige kinderen een korte cursus haakse gitaarpartijen voor beginners. Afsluiter en hoogtepunt van dit leuke matineeconcert is de live vertolking van Captain Zork. Het nummer wordt interessant neergezet en de held in kwestie is er natuurlijk bij samen met oom agent en volgens mij zag ik de pizza-etende smeerpijp uit het clipje ook nog ergens in het publiek rondlopen. De kinderen, en wij natuurlijk ook, vonden het verrekte spannend.

Mummy’s a tree is al eens van het toneel verdwenen, maar met Cadmium lijkt zij als een ware Lazarus uit de dood herrezen. Of heeft Captain Zork zelf de band uit de klauwen van de vergetelheid gerukt?