Sinds drie jaar is Tse Kao programmeur van de optredens en gastheer in de loungetent van Sonsbeek Theater Avenue. Zelf muzikant (zanger/gitarist bij onder andere The Attitudes, Dear Jane) heeft hij een voorliefde voor acts met een randje. Het is niet eens nodig om te weten welk randje dan: het programma spreekt voor zich. Bekende en (nog) onbekende bands zullen de komende vier dagen hun opwachting maken.

The Bunny Bonanzas openen het festival, en zij kunnen dat als geen ander. Frontman Wim Koens is naast zijn muzikale talent begenadigd met het vermogen om contact met het publiek te maken. Al was het maar met een knaapje van zo’n jaar of drie dat als gehypnotiseerd de hele set mee staat te jammen op zijn meegebrachte kindergitaar. Met strakke rockabilly en polka met punkrock zijn The Bunny Bonanzas de ultieme eigentijdse fifties cocktail. Met gunpowder. Want dit is fifties met een bite. Krachtige nummers, lekker veel gitaarwerk en goed op elkaar ingespeeld, wat met zeven man toch geen sinecure is.

En soms tref je het dat er maar twee muzikanten staan die geluid maken voor een hele band. Edwin Schulte en Loulou Peren doen dat. Onder de naam Nachtschade spelen ze een verrassende en gevarieerde set, met nummers waarbij ze steeds van instrument wisselen. Veelzijdig zijn ze dus ook. En ja, het klopt dat het rammelt, dat er zo nu en dan net te laat wordt ingezet, dat de microfoon iets te hoog staat en het geluid soms bijgesteld moet worden. Maar wat een indruk maken deze twee energieke muzikanten met hun aanstekelijke rock-blues-garage, met af en toe een melancholisch uitstapje in steeds prettig kort gehouden nummers!

Sonsbeek Theater Avenue is qua programmering een stuk breder dan de naam eigenlijk doet vermoeden. En elk jaar lijkt muziek een stukje belangrijker te worden, wat natuurlijk nooit verkeerd is. Nieuw dit jaar zijn de drie dwergententjes. In een daarvan draait de Arnhemse belofte DJ Clojo. Zijn lounge set is verre van klungelig. De vele amusante lounge-versies van bekende nummers passen goed bij de tropische warmte. Leuke en verrassende set.
 
In De Faliekant, een mooie zwarte tent van Marokaanse snit, zijn twee andere muziekgerelateerde acts te vinden. Familietrio De Tivolies speelt er zijn nieuwste show 'Onder de trap'. In no time nemen ze je mee naar de tijd dat geluk nog zo gewoon was. En goed zingen blijkbaar ook. Jan, Joop en Jantien zingen heerlijk samen. Waar ze voorheen hoofdzakelijk twee gitaren als begeleiding gebruikten, maken we in 'Onder de trap' kennis met de 'Tivolies, de band'. Jantien op bas en zichtbaar genietende, lekker drummende Joop (op een koffer met kwastjes) zijn een leuke afwisseling. Ook wordt de Russische Boris geïntroduceerd, die naast 'echt Russisch kijken' ook uitstekend sax en klarinet blijkt te kunnen spelen. Doordat alles zo luchtig gebracht wordt, vergeet je soms even met wat voor een goede muzikanten je hier te maken hebt... Knappe voorstelling derhalve!
 
In dezelfde tent kun je ook terecht voor cabaretduo Pinkenbiest. Een bijzonder duo, niet alleen omdat ze voor 'cabaret door twee dames' ongebruikelijk expliciet zijn (wat fijn is), maar ook omdat ze muzikaal wat meer in hun mars hebben dan bijvoorbeeld een Youp van 't Hek (wat ook fijn is). In 'Opzeiken' krijgt iedereen er van langs. Hele goede voorstelling, ook muzikaal!
En zo kan ook deze eerste avond in het park genoemd worden.