't Is mooi, 't is klaar, 't is goed, 't is gedaan. Het Valkhofpark is weer voor de wandelaars en voor de vogeltjes. Tijd om terug te blikken met een aantal van de organisatoren van het feestje: directeur Godfried Verstegen en programmeur Robert Meijerink. Martijn Roselaar, de andere programmeur, kregen we helaas niet te pakken.

 

Verstegen kijkt terug op een mooie week: “Het publiek, de crew, de bands, iedereen was fantastisch, behalve het weer. Het programma stond als een huis, Robert en Martijn hebben zichzelf overtroffen. De Extrapool-acts waren weer even vervreemdend als altijd. En de kwaliteit van de lokale bands op de Voerweg was dit jaar erg hoog en het was er druk. Verder hebben we Habana definitief op de kaart gezet en heeft In-Motion alle verwachtingen overtroffen. Op zondagavond stonden daar duizend jongeren die eindelijk hun eigen plek hadden gevonden.”

 

Waar ben je trots op en wat moet volgend jaar beter?

“Ik ben trots dat ondanks het slechte weer de sfeer, het enthousiasme en de nieuwsgierigheid van het publiek bleef. Verbeterpunten voor de Affaire kan ik zelf niet meer bedenken. Alles klopte dit jaar, volgens mij kunnen we stabiliseren om de Affaire een jaartje rust te gunnen. Wellicht kunnen we nog op zoek naar een intiem plekje waar hele zachte dingen kunnen staan, maar dan zijn we er wel. Dit jaar hadden we een podium minder, maar dat is gecompenseerd door op de andere podia intensiever te programmeren, dus het aantal bands bleef gelijk. De dagprogrammering op de zondag en vrijdag wil ik graag uitbreiden. En het is mijn grote wens om nog twee dagen langer door te gaan, om ook de zaterdag en zondag na de Vierdaagse mee te pakken. De Gentse feesten duren ook 10 dagen. Zo geef je ook bezoekers uit de rest van Nederland, die door de week moeten werken, een kans om de Affaire te bezoekers. Zij kunnen camperen op de Vierdaagse-campings, die dan leeg staan.”

 

De regen gooide soms roet in het eten, maar wanneer het droog was, trok de Affaire iets meer bezoekers dan vorig jaar: “Dat heeft vooral te maken met de grotere opzet van Habana en In-Motion. Oud-Valkhofbezoekers hebben op Habana een nieuw thuis gevonden. Op het Valkhof zelf was het ongeveer even druk als vorig jaar, zo’n 7000 tot 8000 vaste bezoekers per dag.” De controle op zelf meegebrachte drank was, ondanks de waarschuwingen, niet streng. Toch vindt Verstegen dat het heeft gewerkt: “de drankgarderobe bleef leeg, dus mensen hebben hun eigen drank thuis gelaten. Op het terrein was het aantal lege blikjes echt stukken minder, ik denk dat het meebrengen van eigen drank met 90% is afgenomen. Dat zie ik echter niet terug in de omzetcijfers, maar dat had ik ook niet verwacht. Mensen die vroeger spontaan met hun eigen biertje het terrein op kwamen, zijn nu ergens anders heen gelopen.”

 

Voor het kijken naar bandjes had Verstegen nauwelijks tijd, maar toch kan hij een aantal hoogtepunten opnoemen: “Ik heb een stukje Deerhoof gezien en dat was fabuleus. Lucy Love en Caribou waren ook erg goed. Ook heb ik een stukje Slagsmålsklubben gezien. Wat was het daar druk!

 

Robert Meijerink geniet van zijn welverdiende vakantie op een berg ‘ergens tussen Frankrijk en Italië’. Toch heeft hij tijd om even met ons terug te blikken. Hij kijkt terug op een geslaagde week: “Ondanks het slechte weer op sommige dagen, was het druk. Een goed teken, want mensen komen dus voor de muziek. Muzikaal viel er behoorlijk wat te beleven en gelukkig was dit te merken aan de reacties van het publiek. Zowel lokaal als internationaal was er veel kwaliteit. Daarnaast is er het eeuwige verhaal van overleven. Om zo'n festival te kunnen draaien moet er het nodige worden omgezet (lees: consumpties worden verkocht), eigenlijk de gebruikelijke zorgen na afloop van Nederlands grootste zevendaagse gratis popfestival.”

 

Muzikale hoogtepunten waren er genoeg: “Ik heb vele goede shows gezien maar de indrukwekkendste waren Black Joe Lewis, Kap Bambino, TV Buddhas, Madensuyu, Slagsmålsklubben, Portugal. The Man, Lucy Love, The Dodos, Zwart Licht & Zo Moeilijk, Wintersleep, Metronomy, Selah Sue, Strange Boys, DeWolff, Sleepy Sun, St. Vincent, Cold War Kids... Laat ik maar stoppen, want straks noem ik het halve programma op.”

 

En wat waren de acts die tegenvielen? “Ik had meer verwacht van Blood Red Shoes, de vonk ontbrak helaas. Ook Amazing Baby loste de belofte niet in. Naar eigen zeggen waren ze 'kapot' van het vele reizen.”

 

Benieuwd als we zijn, vragen we tenslotte of Meijerink al bands op het oog heeft die hij graag volgend jaar zou willen hebben. “Natuurlijk, maar daar is het eigenlijk nog veel te vroeg voor. Eerst nagenieten van deze editie!” En zo is het maar net.