Als dubstep-leek werd ik nieuwsgierig gemaakt door de passionele vertelwijze en de grijns op het gezicht van een kennis als hij het over dubstep had. Dus besloot ik die dubstep eens mee te maken op Sub Infusions 2.0 in de kleine zaal van Doornroosje. Door een uitgelopen afspraak kom ik een beetje verlaat aan in de kleine zaal, waar ik nog net het laatste kwartiertje van Gomes meemaak. Bij het bestellen van een drankje in het tussenzaaltje komen de lage baslijnen me al tegemoet. Uw reporter van vanavond heeft zojuist zijn eerste kennismaking met de ruggengraat van dubstep gehad: de pompende bas. Nieuwsgierig naar wat me nou te wachten staat leg ik het aan met wat bezoekers die me vertellen dat ik vanavond wel wat kan verwachten, want Walsh en Youngsta kruipen achter de draaitafels. Beide heren hebben een grote naam in de Engelse dubstep scene. Walsh staat bekend om zijn vette producties, terwijl Youngsta faam verworven heeft met zijn vaardigheden aan de turntables. Walsh moet zo beginnen, dus besluit ik nog even snel naar het toilet onder de kleine zaal te gaan, waarvan de plafondplaten me al tegemoet brommen. De tweede kennismaking met de ruggengraat van dubstep. De lage, van toon veranderende, baslijnen zijn de basis van dubstep. Hiermee is het stukje ‘dub’ in dubstep wel vertegenwoordigd. Dub moet het ook hebben van de constant aanwezige bassen, hoewel die van dubstep ietsjes elektronischer en daarmee donkerder en vuiler klinken. Een fijne ontwikkeling, want dat groovet net een tandje harder. Als ik dan aan het ‘step’ gedeelte van dubstep denk, schiet er al snel 2step á la de eerste plaat van Graig David door mijn hoofd. Dat is mij net ietsjes te blij en dus laat Walsh me al snel horen dat die 2step-invloeden een stukje slomer en stoerder gemaakt zijn. Het blije karakter van 2step wordt sowieso wel weggeblazen door de diepe baslijnen van dubstep. Deze combinatie van beide stijlen zorgt voor een fijne mix. Het heeft een beetje weg van drum ‘n bass met de drive van hip-hop, en dat zorgt ervoor dat je je hoofd heel lekker op en neer kunt bewegen. Dat boppen met de hoofdjes doet het ruime dozijn bezoekers dan ook, terwijl iedereen gezellig met elkaar kletst en een beetje ronddanst. Zo hier en daar hoor je iemand vertellen dat zo’n kleine opkomst wel een beetje sneu is voor de grote namen uit Engeland. Maar die lijken zich daar weinig van aan te trekken en sturen hun groovende baslijnen op het publiek af, zodat het een fijne dansavond wordt. Enig minpuntje van de avond is het gebrek aan tempowisseling, wat een echte climax niet in de hand werkt. Veel te vroeg legt plaatselijke dubstep dj DaBoetieSjeeka zijn laatste plaat op de draaitafel, waarmee hij mijn eerste fatsoenlijke ervaring met dubstep afrondt. Uiteindelijk ga ik met een grijns op m’n gezicht naar huis. Zegt wel genoeg toch?